Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Hunyo Mar 2018
Sa mundong puno ng pagdududa
Hirap kumilos, bigla kang tinamad
Ayaw ng bumangon, naalala ko nanaman
Yan ang mga sinabi mo

Sa mundong mapanghusga
Mahirap magkunwari
Nawawala rin ang mga ngiti
Ayaw mo lang kasing subukan

Mas mabuti na lamang na lumayo
Pagmamasdan na lang kita sa malayo
Lahat maaabot mo, walang imposible sa’yo
Pero hindi kita masisisi kung bakit ka ganyan
Napuwing nanaman ako

Hindi na ako nagtataka
Hindi ko rin naman alam
Ganoon na lamang ang lahat
Pagmasdan mo lang ang paligid
Baka nandyan lang

Nababalot ka ng alinlangan
Magulo ang isipan
Hindi ka pangkaraniwan
Naiiba ka sa kanila
Iyan ang naalala

Hindi na ako magtataka
Kung ayaw may dahilan
Wala ka naring pakialam
Hindi na ako nagtataka

Wala kang kasalanan
Maging masaya ka lang
Hindi na ako magtataka
Midnight poetry
oda Oct 6
Kung sa pagmamadali **** lumayo ay ika’y nadapa; nadapa at nalumpo ka pa.
Kung sa paglingon mo sa iba ay napuwing ka, at kahit dumilat ka pa ay bulag ka na.
Kung sa pagyakap mo sa kaniya ay nangalay ka, at wala ka nang kayang hawakan pa.

Daglian kang TUMAKBO patungo sa’kin,
sa’kin mo ituon at ITITIG muli ang paningin,
at buksan ang palad –ILAHAD ang lahat.

Upang PUTULAN kita ng mga paa,
DUDUKUTIN ko ang iyong mga mata,
at TATAGPASIN kamay **** dalawa.

Mga PAA MO na naPAAMO niya, kahit itulak ka'y bumabalik-balik!
Mga MATA MO, kahit luha ang MATAMO ay siya pa rin kahit pikit.
mga KAMAY, nasasaktan KA MA'Y, manhid! mahigpit pa rin na nakakapit.

Heto ka na naman, SUGATAN
ISASAAYOS at bubuuhin muli kita...
sa susunod ha? kung muli ay lalayo ka,
wag nang magmadali at hayaang ihatid kita.

-cent

— The End —