Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
VJ BRIONES Aug 2018
Kapag Namulat ka sa katotohanan
Kasalanan na ang Pumikit
Babalik sa pinanggalingan
Kalmado at hindi iimik
Ititikom ang bibig
at lulunukin ang mga salita
Papalipasin ang kanina
Ipipikit ang mga mata
Dahil sa bagong umaga
Magpapanggap na walang nag-iba
Kaya Magbubulag-bulagan
Sa pangyayari nakita

Ngunit kinakalabit ng konsensya
Kinakabahan sa nakita
Binubulong na magsalita na
At Kailangan may gawin na,
Kailangan may aksyon na

Hindi dahil sa natatakot
Kundi dahil sa nakasanayang pagbalewala
Hindi pagpansin sa biglang nakita
Huhulaan magiging epekto
Kapag ibinungad at inilantad sa mga tao
Kaya mananatili nalang sarado
Nakabaon
Hindi iimik at itatago ang mga salita
Kahit nagpupumilit iluwa
Crissel Famorcan Oct 2017
Lumaki ako sa paniniwalang ang buhay ay isang kompetisyon,
Na dapat angat ka sa lahat sa anumang sitwasyon  
At sa anumang pagkakataon
Pagkat yun ang sukatan ng tinatawag na tagumpay
Isang bagay na hindi naman sa iyo habangbuhay
Pinalaki ako sa paniniwalang masama ang magkamali
Sa paniniwalang Hindi lahat ng  bagay dapat minamadali
Kaya magpahanggang ngayon ang mundong ginagalawan ko
Malaki ang pagkakaiba sa mundong mayroon kayo
Pagkat nabubuhay ako sa takot
Takot sa pagkakamaling maari Kong magawa
Takot na baka isang araw, mahila ako pababa
Takot na isang araw,  lahat ng meron ako,  Bigla na lang mawala
Na baka isang araw, magising na lang akong nakatulala
Hindi ko na alam ang gagawin  
Lakbayin ko ba'y makakaya ko pang tapusin?
Sa labing anim na taon ng aking  pamumuhay
Ang pinakamahirap kong ginawa: sa mundo'y makibagay
Pagkat sa bawat pagbabagong aking  nasasaksihan  
Kaakibat ang panibagong bigat sa kalooban  
Dahil takot akong bitiwan ang nakasanayang paniniwala
At ang takot na'to ang nagsisilbi kong tanikala
Tanikalang pumipigil sa aking paglago
At sa pag-angat ko'y pilit na nagpapahinto.
Alam kong balang araw,darating ang oras Mahahanap ko ang natatanging lunas
Para sa nagtatagong takot sa loob ko
At darating ang araw na makakalag ko rin ang tanikalang 'to!
Glenda Lee Sep 2017
Araw-Gabi paulit-ulit binalak limutin,
mga tamis ng ala-alang pinagsamahan natin
Araw-Gabi pinilit kong baguhin,
mga nakasanayang tingin mo sa akin
Araw-Gabi binubulong na sana'y dalhin,
bawat pangungulila ko sayo ng agos ng dagat at ihip ng hangin
Araw-Gabi hinihiling, na sana handa na akong tanggapin
Na ako'y hindi na para sayo, at ika'y hindi na rin para sa'kin.
Maria Navea Apr 2018
Isa. Dalawa. Tatlo.
Itigil nalang natin ito.


Mag isa akong naglakad palayo,
nilisan ko ang ating nakasanayang tagpuan
kung saan naiwan kang mag isang nakaupo at luhaan.
Pasensya ka na, kailangan kong gawin ito.

Kahit anong kausap mo pa sa mga tala't buwan
wala nang babalik sayong mga yakap, wala ka nang mahahagkan.
tama na, aking sinta. alam kong nasasaktan ka na,
tahan na, tigil na.

Mahal kita. Yan lang ang kaya kong isagot sa bawat tanong
Mga tanong na hindi ko na masasagot,
mga tanong na ibabaon mo nalang sa limot
malapit na, maiintindihan mo na.

Ayoko na. Ayoko nang makita ang yong mga mata
matang umiiyak sa tuwing ipapakilala mo ulit ang sarili mo saakin.
Ayoko na. Ayoko nang maramdaman ang iyong yakap sa tuwing hindi ko maalalang ikaw ang aking sinisinta.
Ayoko na. Ayoko nang mahirapan ka, gusto na kitang maging malaya.

Ipangako mo saaking mag hahanap ka ng iba.
Ipangako mo saakin na sasabayan mo kong kalimutan ang ating mga ala-ala.
Ipangako mo saakin na tatanggapin **** mawawala na ko sayo
at ipangako mo sakin na kakalimutan mo ako.

Pasensya ka na, hindi na kaya ng utak kong alalahanin ka,
Pasensya ka na, pero pinapalaya na kita.

Nagmamahal, Tres.
"Ginawa kong permanente ang panandalian" Part 2

— The End —