Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
iamtheavatar Oct 2016
Lubhang mapanganib
ang sinumang daig
ng isang dayuhan umibig
sa 'di sinilangang bayan.

O, anong poot at sigalot
ang kanyang itinanim
sa Kaluntiang nagbigay-lilim
sa kanyang murang katawan,
Upang silaban at yurakan
ang kabanalan ng kasarinlan

Ang magkapatid ng pisi
ay 'di dapat magtunggali,
Ngunit ang isang bayaran
ay masahol pa sa kawatan

Kaya ako'y nananawagan
sa maringal kong Haring Bayan,
O, kanyang tipunin
Mga anak ng Dakilang Lahi,
Handang paglingkuran
ang lupang kinamulatan

Pagkat ang aking lupang kinamulatan
ay isang makatang manunulat,
Siya ay bukal ng kaluwalhatian,
Angkan ng kayumangging balat

Samakatuwid, bigyang pansin
ang nagngangalit na damdamin
ng Sinaunang Mandirigma,
Sa awit ng himagsikan
dumaloy ang himig ng dangal,
At sa kalupkop ng kanyang sandata
lumigwak ang kagitingan
magpasahanggang kamatayan,
Sa ngalan ng kalayaan

**iamthe_avatar ©2016
A poem for the great Filipino people.
Lecius Dec 2020
Lahat naman may katapusan
Hindi lang sigurado kung kailan
Lahat naman may hangganan
Hindi lang sigurado kung hanggang saan

Kay rami na namang tanong sa isipan
Na nag-hahanap ng kasagutan
Kaya mo ba bigkasin ang salitang paalam
Na kahit ayaw mo na naman talagang mamaalam

Sapat na ba aking katapangan
Upang tuluyang ika'y iwanan
Kahit hindi ko gusto
Ito ang nararapat dito

Ang tuluyan pag-lisan
Walang bakas na iiwanan
Hindi mag-paparamdam
Ni hindi mararamdaman

Ayoko dumating ang panahon
Isipin mo na ang dahilan
Kung bakit kita tinutulungan
Ay sa gusto pa kita magpasahanggang ngayon

Dahil ayaw lamang maramdaman
Ang isang pakiramdam
Nang taong minahal mo ng buong katapatan
Na sa oras pinili ka n'ya s'ya lamang ay napilitan

— The End —