Humihinahon poems on Hello Poetry

Iona Ofelia Zanoria Dec 2013

KUBLI

Ang luhang pilit na kinukubli, bumuhos, parang talon
Sa mga pisngi kinikimkim, hanggang sa pusong humihinahon
Mga kamay halukipkip, ang bibig ay takip-takip
Sariling Hikbi, ayaw marinig ang nais, habang buhay na maidlip

Ngiti nga'y naglaho, maskara'y nawala
Masasayang halakhak, bulaklak na nalanta
Pusong pinilit mabuo, maging bato
Nadurong sa isang pagkakataon... Sa ala-ala mo

Ang malayang paglalakbay ay sinubok kong mag-isa
Inilayo ang puso ko, sa iyo ng aking mga paa...
Pinilit na wag lingunin ang nakaraan
Mga mata ay tinakpan, sarili'y piniringan

Tainga'y pinilit takpan, madiin, madiin
Na kahit bulong ng puso, di ko na kaya dinggin
Ngunit ang damdamin, sumisigaw, humihiyaw
Maliwanag, malinaw, malakas na bulong ay ikaw

Ngayon gabi, sa pagtulog, halika sa panaginip ko
Sa panagip baka doon, tayo magkatotoo
Halika, mahal, halik sa tabi
Tulungan mo akong palayain ko ako...

aboutYv Jan 2022

Tugon

Pitong taon sa kung saan lima na do’y naging tayo kanlaon.
Sa limang taon na naging tayo,
wari ko’y mahalin ka ng higit pa don.

Itong anibersaryo’y paalala na sa bawat taon ng ating relasyon,
iba’t iba ang ating naging leksyon.
Ngunit sa bawat pagsubok na iyon,
iisa parin ang ating direksyon.
Ang magmahalan sa pang habang panahon.

Ikaw ang pipiliin sa anumang pagkakataon.
Sa’yo, puso’t isipan ko’y humihinahon.
Gaano man kalupit ang hampas ng alon,
Tayong dalawa’y magkasamang aahon.

Sa bilyon-bilyong populasyon,
Ikaw ang natatatanging ayon.
Naaalala ko noon, Nagdasal ako sa Panginoon.
Ikaw na pala ang Kaniyang tugon.

Hindi natin kailangan na sa atin ang mundo’y sumangayon. Sapagkat lahat ng ito’y sagot sa panalangin natin noon.
Saan man tayo dalhin ng ating imahinasyon,
Ang mahalaga’y kung anong mayroon tayo ngayon.

Hindi man natuloy ang ating celebrasyon dulot ng hindi magandang panahon.
Makasama ka’y sapat na para sating okasyon.
Mahal kita, sayong puso’t isipa’y ibaon.

— The End —