Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Daan May 2019
Ik ben een bibliotheek
een huisje der verhalen
waar alle malenden
*** preekje kunnen geven

Pieker jezelf niet zieker
schrijf en berg en zet
hem op zijn kop.
Ik ben toch nog maar
een half uurtje
op.
Stelten
Yousra Amatullah Dec 2021
Verdronken in geest
Tongen blind gemaakt
Harten, met lood ingegoten
Doof voor eigen naam

Als waterdruppels hebben zij zich laten absorberen door het stof van deze dunya
Zij verkeren in droogte, enkel en alleen om mee te kunnen praten over de hardheid waarmee zij de ziel wensen te verpletteren

Zij hebben *** huizen kostenloos weggegeven
En zijn gaan leven in de bek van een slang
Achteloos wachten zij op de sleutel der goedkeuring
Vol wetenschap van *** mogelijke ondergang
Daan Jul 2021
Het strijden is gestopt, verschoven,
net als de vele huizen, ondersteboven.
We reizen weer, soms zonder prik
en anderen krijgen stuk op lik.

Zolang ik maar dit en dat en grote jan
en het later online posten kan.
Zolang de zon voor mij maar schijnt,
maakt het mij niet uit van wie een thuis verdwijnt.

Er zijn toch geen gevolgen, ze kunnen mij
niks laten moeten. Het enige dat ikke ken,
is de grond onder mijn eigen voeten.
Ze zouden allemaal eens goed over *** voeten moeten krijgen.

Ja, we zijn allemaal in bepaalde mate beschadigd.
Het één praat het ander niet goed.
Daan May 2023
Doet uw best en niemand doet de rest.
Leer daar maar mee leven.
Leer daar maar mee raven.

Tel in ruïnes van oud fabrieksterrein
in micro-dosis hoeveel we van onszelf
verloren zijn.

Bouw huizen voor de duiven,
die duizend huiverende fuivers,
de kruisbestuivers die *** muizenissen
en de duigenvallers uit het
geheugen willen wissen.

Soms maakt het weinig uit, welke
stijl, welke aanpak, hoevel keren.
Als we al iets doen, presteren,
uit fouten leren en opnieuw proberen.
Ik heb het gevoel dat we iets aan het vermijden zijn, zei de gedragstherapeut.
Daan Feb 2020
In nieuwe huizen, kil en koud,
bewoond al door en ander,
ogen, ongezien zo oud, *******br>een wonderbeeld van hout en
kleur en vlammen zonder sleur.

Aan de open haard ligt vaak hetgeen
dat je verwarmen kan, verzorgen
en erbarmen, vooorbereiden
op de uitdaging van morgen.

Je bent er nooit alleen,
de mensen zien je graag.
Ik ook, dat ik dat meen,
dat staat buiten
vraag.
Dus blijf nog maar even binnen om te wennen.

— The End —