Eylül
tıpırtısında
al
doru
beyaz
doludizgin
saçımda koşan
kısraklar
Zaptedilmez
yangınların sahibi
onlar
gövdeleri’nden
ateş kopardığım
sevda sunakları
Her sevişmeyi
bilir gökler
buluttan gebe kaldığını
ılık yağmurların
ve ıslanarak
şifalandığını
başıboş kısrakların
Gözükara
cangılların sahibi
onlar
ve
yürüyen galobu
gizli padokların
ahh.. kısrak!
Sür
gövdeni dörtnala
yoksul olsun
ister
ister karun...
boşalır
kaderinden birgün
nefes keser yağmurun...
