පිපාසයි ආනන්ද !
I am thirsty, Ananda !

I can't bare
- pain
even a small
bit
- no
not any more
'                      '
!

මට තියනවා මතකයක්
දැකලා තියනවා කියල
අහල තියනවා කියලා
දැනිල තියනවා කියල
ජීවත් උන අතීතයේ යම් දවසක්

මේ ගෙවෙන කාලයත්
මම විදලා තියනවා
මට එහෙම මතකයක් තියෙනවා
හෙට දවසත් මම  දන්නවා
ඒක හරි රසවත්
අමතක මතකයක්
පුරුදු රසයක්
සොඳුරු කාරුණික හිනාවක්

මට නවතින්න තැනක් දෙන්න
ටික කාලෙකට
මට කාලය තේරුම් ගන්න
නතර වෙන්න
තැනක් දෙන්න ටිකකට
මගේ මතකය එකක්
කරගන්න

හරිම නිවීමක් ඒක
අමතක මතකයක්
පුරුදු රසයක්
සොඳුරු කාරුණික හිනාවක්

breath in
    breath out


                           in
          
                                   out


                                          

                                                    one

ආදරයෙ දෙව් දුව
තරුණ කාලේ දවසක
මගෙන් ඇහුව
ආදරය :
මොකක්ද එකේ තේරුම

විශ්වයම එකතු කරලා
හැදුන සොම්‍ය ස්වරයකින්
මම කිව්වා  ආදරය :
*අම්මා කියල

එයාගෙ  ඇස් මට කිව්ව
කවිකයක් අහන්න  ඕනෙ කියල
සරාගී කවියක්
දන්න  නොදන්න
සියුම් වේදනාවෙන් පිරිච්ච්ච
හිත ඇතුලෙ කළුවර තැන් වල
ඇස් දෙක පියාගෙන ලියපු
සරාගී කවියක්

හදවතේ භාෂාවෙන් ලියපු
නිශ්ශබ්ද ස්වරයෙන් කියන
අපේ මත් උන ඇස් වලින්
කිෂිජයේදී රඟදෙන
රන් පාට ඒ කවිය
විදුලියක් උනා ඇයට
නිදහසක් උනා විශ්වයට

ඔව් , 'නෑ' කිව්වෙ 'ඔව්'
ප්‍රතිවිරුද්ධ , සදාතනික
හදවතේ භාෂාවේ
ආදරයෙ ගිනි දැල්ලේ
සරා ගීම කවිය මම ලිව්වෙ
ඒ ඇස් වලින් මම දැකපු
වෙන කවුරුවත්ම  නොදැකපු
අහිංසක දඟකාරිට‍

My eyes stuck to your rainfall
you all white making happy mist
as you fall and ever falling

I know the weight you carry
the joy of your water
and the secret you hides
under the infinite
bubbles of raindrop

I enjoy watching you falling
making all the fine art I ever knew :
your spring ,you raindrops :
no that is not me
I am only the painter
of the epic of your very own stories
yet In the love with
the scent of your watery cloud
I called
' The Nayagara'