Πορτραίτο

Αν ήξερα πώς να σταθώ
και πώς να περπατήσω
κι’  αν άνοιγε ο ουρανός
εμπρός μου,
κι όλα τα δώρα τα κρυφά
και τα νερά που σμίγουν
σε ποταμό και θάλασσα
πως όμορφες φαίνονται  σβηστές
λυχνίες και αστέρια
θα ΄λουζα σώμα και μαλλιά
και ότι με ορίζει
μικρό πικρό και τρυφερό
και του προσώπου την φωτιά
με λόγια να  την σβήνω.