Avec notre passé pour guide
On se devrait d'être lucide.....


Η πιο αληθινή χειροπιαστή  στιγμή/ ενός  έρωτα έιναι το τέλος του /

αυτό  το κενό / στον χώρο του  διαφράγματος/

η ελευθερία  και το άγνωστο που περιμένει/  όσους  ζήσανε για λίγο μαζί/

ένας κόσμος άγνωστος /που μπερδεύεται με τις αναμνήσεις/

ο πόθος που  δεν  τελιώνει /και σαν χταπόδι  επιζητά το πνίξιμο του κορμιού/

όμως  η απελευθέρωση  / που ακολουθεί είναι ένα δώρο  άδωρο/

καθώς   η μνήμη πιο ισχυρή και από τον έρωτα/
μπερδευύεται στα πόδια μας τις  νύχτες/

και σβύνουν της μέρας /κάθε προσπάθεια για  σιγή/