મારું ખાંડનું પોટલું

નાજુક એ એટલી, કે જાને હોય ઇંડાનું કોટલું;

ખાત્તી બટ તો એટલી કે જાને હોય કેરી નું ગોટલું

ખેંચી આવે એકદમ ચૂપચાપ થઈને, કોઈનું ચોટલું.

પણ છે એ મીઠ્ઠી મધુરી, ખાંડ નું એક મોટું પોટલું.

જ્યારે ગુસ્સો આવે ત્યારે લાગે એકદમ કડવું કારેલુ.

અથવા તો આતશ જેમ તપે એ, માનો લાકડું હોય બારેલું.

પણ મધ કરતાં એ મીઠ્ઠી હશે, એવું નહિ મે ધારેલું.

જીવ જાન અમારો, વસે એનામાં, છે મે પોટલાનેં દિલમાં મારા ઉતારેલું.

Armin Dutia Motashaw