Τα του σύμπαντος είναι όλα μια σημαία άσπρη

Ο Θεός

Η αγκαλιά μου ανοίγει σαν ένας πάνλαμπρος κάμπος,
εκεί διακλαδίζεται σαν ένα χταπόδι τεράστιο ένα δένδρο
με τις γειτονικές του ρίζες να αγγίζει ένα ποτάμι θωλουρό

η αγκαλιά μιλάει για τους ανθρώπους
το δένδρο για την γη
και το ποτάμι για την ιστορία

οι ρίζες χάνονται μέσα στου χώματος την υγρασία
και εκεί που σμίγουν πλάσματα χωρίς όνομα

εκεί ο θεός κρυμμένος ξεκουράζεται

Μαρία Πανούτσου