η φύση της φύσης,

και η φύση του μυαλού μου,

ό τι υπάρχει και ό τι επιθυμούμε,

κι αυτό που αγγίζω, το βαπτίζω όνειρο,

και αν μου συμβεί το όνειρο,

το ονομάζω παρελθόν,

έτσι δεν βρίσκομαι πουθενά,

και κάθε μου βήμα, είναι ένα σάλτο,

από βράχο σε βράχο,

από πετρούλα σε πετρούλα

και από εκεί, πάλι σε μια λίμνη απ' όνειρα






Μαρία Πανούτσου

Ποιήματα του χρόνου