Αν η ρωμαλέα σκοτεινιά /που αντικρίζω στα σκέλια σου/ τα μάτια μου να’βλεπαν και μόνο/
Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που κατέχεις/ και που εμένα μου λείπει /
Αναρωτιέμαι /αν τα δυο χέρια και τα δυο σου χείλη / μπορούν να κρατήσουν ορθό / ένα σώμα/
Αναρωτιέμαι/ αν η τροφή σου είμαι εγώ /και μπορώ την πόρτα της καρδιάς σου /ανοιχτή να κρατώ/
τι θα μου’λεγες τις νύχτες του χειμώνα /
Αναρωτιέμαι γιατί σε κάθε σου λέξη /βρίσκω ένα πούπουλο σε χρώμαωχρό/
να γαργαλάει το δέρμα μου /έτοιμο κι’ αυτό/ να σου δοθεί/
Αναρωτιέμαι/
γιατί / αφού σ’ αγγίζω/ μια βελόνα είσαι θανάτου/
Πράξεις
Θα μπορούσα να γευτώ την σάρκα σου στα δόντια μου/ και το αίμα σου να ρέει πάνω στο σώμα μου/ δροσιά αιώνια /θα μπορούσα/
Τo ακούμπημα στο στήθος μου/ επάνω στην κοιλιά /ανάμεσα στα πόδια μου/ να σε κρατά σφικτά/
Σ’ ένα κουτάκι ζωγραφισμένο με μελάνι / έβαλα λίγο από τα υγρά σου / χθες/καθώς άφηνες ζεστό ένα σώμα / και με τον χρόνο/ κεχριμπάρι θα γίνει/ κόσμημα/ένα προσκύνημα/ στο λαιμό/ στο στέρνο μου /σημάδι βαθύ/
Άφησε τον χρόνο να περάσει επάνω μας αγαπημένε μου /ν’ αφήσει μια γραμμή /ατέλειωτου πόθου/ να σε κρατά από’τα χέρια και από τα’ πόδια/ να σε κρατά απ’ τα σπλάχνα/ απ’ το μήλο του Αδάμ /να σε κρατώ / και να μη μου φτάνει/
Προς τα πού είναι η ανατολή και η δύση πες μου /να στείλω μηνύματα και ξόρκια / ν’ αφανίσω ότι αγάπησα/
Επίλογος
Je suisune femme amoureuse
une femme/ totalementheureuse/
ettotalementtsiste
Viens: de:
PRENDRE
ENTRE
COMPRENDRE
RE- JOINDRE
DEFENDRE
VENDRE
ATTENDRE,
PRETENDER
Andre Ο ΈΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΆΝΕΙΟ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ
filologikilesxi Κατηγορίες,Προς τιμήν του Αντρέ Μπρετόν Σεπτεμβρίου 25, 2018 0 Minutes