Μοσχοβολάει το άπλωμα σου Αγαπημένε άνδρα Πλουτίζει το στήθος μου Με αγάπης ευωδιές λουλούδια Αιώνια η ανάσα σου Σκεπάζει το πρόσωπο μου Και των χεριών σου η ορμή Με συναρπάζει Τα βιώματα σου έσωσα Καθώς εχθές εσύ έτρεχες Σε βραχοστό- λιστoυς, δρόμους Και τις δικές μου αυταπάτες, η ψυχή μου αρνήθηκε