Palagi na lang ganito ang ikot ng buhay ko; maniniwala sa kasinungalingang sinasabi ng puso, pinipilit magpakatatag kahit walang kasiguraduhang ang katotohanan ay sadyang totoo, lumalaban sa sakit na kailanman ay hindi na malulunasan, pilit pinapasaya ang puso sa kalungkutang matagal nang naipunla, at nagbabakasakaling ang katiting na pag-asa ay magkatotoo pa.
Saksi ang buwan sa bawat pag-iyak ko. Saksi ang araw sa bawat pag-ahon ko. Saksi ang hangin sa bawat buntong-hininga ko. at saksi ang Panginoon sa bawat pighati, kirot, dalamhati, pangungulilang napakabigat sa puso ko.
Nananalanging sa bawat paggising ko ay bagong simula, Sa bawat paghinga ko ay panibagong buhay pa, Sa bawat pagpikit at paghinga ko ay nakaapak pa rin ang mga paa ko sa lupa, na sana... maliban sa Panginoong nakikinig palagi sa akin ay may isang taong handang samahan ako sa hirap o ginhawa.