De hemelzangers trekken allemaal Naar de groene velden van Frankendael. Onder de struiken bestaat geen rust Voor het suffe brein, de sterke lust En de schielijke ogen van Pluizenbaal. Er is geen bevrijding zonder lijden. O wanneer is het knarsend hart moe? Wanneer geeft de krakende zetel toe? Moet deze zomerdag echt verscheiden? Wanneer zal de tijd voorgoed verglijden?
English Dutch transposition A. Henslo 2017 Original poem by T.S. Eliot 1932
LINES TO A PERSIAN CAT
The songsters of the air repair To the green fields of Russell Square Beneath the trees there is no ease For the dull brain, the sharp desires And the quick eyes of Woolly Bear. There is no relief but in grief. O when will the creaking heart cease? When will the broken chair give ease? Why will the summer day decay? When will Time flow away?