Δεν υμνούμε μόνο το φως


είμαι εδώ για να σας θυμίζω
την ώρα της ανάπαυσης
του δειλινού την ώρα
μεταθανάτια ώρα της αυγής
και της λευκής νύχτας την θερμότητα


εκεί που ξενυχτούσαν γυμνά σώματα
του πόνου και   της θύμησης
της νοσταλγίας παιδιά
να σας θυμίσω ό τι σκοτεινό κι' ολέθριο
Κασσάνδρας τραγούδι καθάριο κοφτερό


δεν αντιστέκομαι  σε τρεχούμενα νερά
σε πεδιάδες χλοερές
και σε βουνά  απάτητα
και τις σημαίες π' ανεμίζουν
μεσίστιες κάπου  σχισμένες λερωμένες


αλλά καβάλα  στις ιστορίες μου
με κερινα χαρια και  ομιωματα
βαδίζω σταθερά και άλλοτε  τρικλίζοντας
αναζητώντας  κόκκο  
δεν ξέρω πια τι κόκκο αναζητώ  







©Μαρία Πανούτσου