Ako'y humakbang, bitbit ang damdaming puno ng kalituhan Nilakbay ko ito kasama ng aking mga paang nabibigatan Binibilang kung ilang tao ang nadaratnan Kagaya ko rin kaya sila?
Mahirap tumakas sa mga bagay na pilit na humahabol sa'yo Mahirap maghanap sa mga bagay na nakatago Hindi ko nga alam kung ano na tong ginagawa ko Tatakas ba ako? O mananatili sa di mawaring yugto.
Tumahak uli ang aking mga paa Rinig ang bawat tunog na likha Ngunit hindi ito tulad ng dati Hindi ko na kabisado ang mga tandaan Tinatapakan ko na rin ang mga nadaraanang linya sa daan
Oo, hindi ito tulad ng dati Pero eto na, nandito na ako Sa wakas nakarating na rin ako
Humanap ako ng angkop na puwesto Ako'y umupo at minasdan ang paligid na gulong-gulo Hinanap ko ang bakas sa mga silid Ikaw pa rin ang naiisip Litong-litong-lito na ako.
Pilit kong tinatakasan ang gulo Pumunta ako sa ibang lugar, nag ibayo Ngunit isang malaking kamalian pala ang lahat Hindi ko pala to matatakasan sa simpleng pag ibayo lamang Dahil ito'y kasama ko Kasama ko ang aking tinatakasan Ang sarili ko Dahil ika'y nakatira pa rin sa aking puso
At ngayon ako'y nasa kawalan, pilit pa ring kinakalimutan ang nakaraan