Kay raming naalala, Sa pagpatak ng madaling araw, Nadarama'y pangungulila, Sa mga panahong dumalaw.
Karamihan ay nagsasabing, Ang bawat bagay sa mundo ay hiram, Kaya ang bawat panahon ay bigyan ng natatanging turing, Dahil baka ito'y lumipas nang di ka nakapagpaalam.
Gusto ko ulit balikan, Gusto ko ulit maranasan, Ngunit di na maaari, Katotohana'y di na mababali.
Ako'y nangungulila sa mga panahong masaya kahit wala akong maintindihan.