Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Nov 2016
Στην ίδια λούπα πάλι και δεν έχει καν χρώμα.
όχι δεν είναι στο μυαλό μου ούτε φαντάζεσαι τι πέρασα-
ακόμα.

- Δεν καταλαβαίνεις , ο ρομαντισμός δεν είναι αυτοσκοπός.
Η αγάπη θα μας κάνει πάλι κομμάτια.
το να φοβάσαι να την νιώσεις αυτός είναι ο εχθρός.

-Πες την αλήθεια, θέλεις να ζήσεις χωρις εμένα;
-Ναι
Μα πως;

Κι εγώ που δάκρυσα τόσο και ζητούσα μια λέξη
σφίγγω τα μάτια και εύχομαι κανείς ποτέ ξανά να μην με διαλέξει.
Γιατί τα μάτια δεν λένε πάντα την αλήθεια, και αν δεν το ξέρεις
αυτό που σε σκοτώνει είναι η συνήθεια.

Είσαι πολύ μακρυά και εκεί να μείνεις
όσο πιο κοντά τόσο αργοσβήνεις.
Σαν ξεθωριασμένο ρούχο που με δείχνει άχρωμη
σε μια απέραντη έρημο οριστικά μόνη
κι έτσι θέλω να μείνει.
Θα ήθελα το χθες να έχει έναν διακόπτη,να σβήνει.

Τα βράδια στο μπαλκόνι με ένα τσιγάρο στο χέρι όταν με πνίγει ο καπνός, σκέφτομαι :
Ήσουν τόσο δειλός.
Tea
Written by
Tea  Thessaloniki
(Thessaloniki)   
294
   --- and Doug Potter
Please log in to view and add comments on poems