ek is deurskykend, transparant, deurmekaar opsoek na my vrede, my mensweesm my wees ek voel so secondhand, so op gebruik, so klaar bid vir verlossing, a trade in vir n nuwe vlees, nuwe gees, beter wees my oe hoop op vol trane on gehuil ek slaan lelike kolle uit in my sogenoemde persoonlikheid maar dis alles ek, ek wat my vervuil ek wat my eenkant hou, ek wat my uit smyt ek wat ja se al wil als binne my nee skree ek wat bly staan terwyl ek moes weg hardloop ek wat myself wou uitvee ek wat myself vir cheap thrills verkoop maar hirdie ek is te oud om te kniel hierdie ek word te oud om te glo so ek staan waar ek staan en verniel en ek bly staan sonder n tree en verloor kyk dis ek wat hier staan, te sad om te bid te seer om te huil, versteen deur my toedoen daar is geen hande vat en aansit maar ek dra dit met n smile want dis my skoen
Jare terug geskryf. Al hou ek nie van wat ek gekry het, dra ek my keuses en die nagevolge