Nilason mo ako ng iyong mapanlinlang na balat-kayo. Pinaniwala sa mga mapanuksong katagang pagbabago. Hinayaan ko ang labi **** puno ng kasinungalingan, Na dungisan ang aking minamahal na bayan.
Naging biktima ako sa kulungan **** puno ng promiso, Isang harding pinamamahayan ng mga bulaklak galing sa impyerno. Ako’y bingi’t takip-mata sa reyalidad ng iyong tunay na pagkatao. Mistulang manikang salat sa kasarinlan; kumukubli, nagtatago.
Ginawa mo akong biktima ng iyong kasakiman! Mga anak ko’y ginamit mo para sa iyong makasariling kaligayahan.
Isa kang malaking hipokrito sa sarili **** lipunan! Labis na Kinasusuklaman, Higit na Kinamumuhian.
What if our country (Inang Bayan) could actually talk?