Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
 
Daan Jul 2019
De lucht is paars, de wolken roze.
Oranje lijnen, neonlicht, gesloten,
blij zijn is hier uit den boze.

In het water reflecteren boten,
sloepen, wit geverfd hout en blauw
met stalen kettingen, touw,
vastgemaakt, geknoopt, koud
en warm, herkenbaarheid om van te houden
net iets meer of minder
dan je had gehoopt.
Daan Jan 2019
When I asked her: 'What do you need or miss?
She replied with something along the lines of this.

I miss friends, the things I see online, the only things
not part of my belongings, which all the others do
seem to have yet I only get to view.

I told her she has something more important.
A whole wholesome world inside
her being, a life with which her deportment
may not be agreeing, a fun to see
fantasy to hide from anyone and
everyone in broad daylight.

She could let it out or keep it in,
none of the options are a sin,
they're equally existing or not
in this amazing world she's got.

So please don't fret on certain uncertainties,
let your life unfold whether or not you'd open curtains these
unknown audiences'd freeze
if they had the chance, the keys
to lock your beauty up inside,
hidden, away from broad daylight.
Go outside
Daan Feb 2014
The words come out wrong,
wishing seconds could be hours
still not enough
you must think I'm weird

I want to stop myself from getting hurt
all the time
all day
but I can't

Because you're so pretty, pretty unreachable
There's always another guy
I want to be that guy and not
Cause everyone hates that guy.

But you don't
You love him
why don't you love me?

It's like you don't even try
It has always been my
intended action
failed
nailed on the spot

useless piece of uselesness
being useless and stuff
I have had enough
I want to leave daytime.
Step out, night into we go
studying, front row, below
average, passed, gone, missing
forever.

Why can't I accept it's gone.
Maybe it isn't?
that's what I'm talking about.
She must think I'm weird.

people don't like weird people
they only like people who turn out to be weird.
Daytime offers dresscodes
dresscodes nighttime loathes.

I judge but I hate being judged
I hate but I hate being hated.
I love but I don't see how one could love me.
If she doesn't, why care for anyone else
she doesn't
what matters doesn't
doesn't that hurt?


Why
day
why
may
I not
be loved
beloved
day, why?

Though it is not 'ed, night brings light
it might not be too bright
but it's better than nothing.
I wish I was nothing.
I wouldn't have to worry
I worry a lot

I'm loved by those who I don't like
and love the ones that don't like me
Who is wrong here?
CAN SOMEONE PLEASE TEACH ME HOW TO NOT THINK ABOUT SOMEone eVERY SINGLE SECOND OF the day.

time, she is unreachable
and way too attractive,
loved in general
which shows you just enough to be of interest
to keep me going

yet not enough to let the night keep glowing.


If daytime is so bad, why not sta
Daan May 2023
Proficiat met veertig jaar,
dezelfde tl, dezelfde excel.
Laat je wel je laptop daar?
De tijd, bij pret, gaat snel.

't Is te duur om depressief te zijn.
Denk maar aan die mannen
die moesten werken in de mijn.
Daarnaast ben je in kannen.

Kruiken niet. Klokken horen tikken,
allen tellend tot het eind van ellend-
ige vergaderingen, verdikke verdikken
om emotie te reguleren. Ze met koffie ver drijven.

Het zou me niks ver bazen als er waren
die het op *** bagel smeren.
-Ik draai hier rond en rond als een vogeltje in een gouden kooi.
Daan Mar 2019
Meisjes krijgen poppen, fantasie.
Mama, zie *** adequaat ik die
gesprekken uit de winkel napraat!
Ze zijn de hekkensluiters van deze tijd.
Ik ben trots op jou, mijn lieve meid.

Jongens krijgen auto's en gitaren.
Ze moeten vaak hard werken, zonder maren,
zonder te mogen kiezen
waarin ze zichzelf willen verliezen.
Doe maar door want door te mekkeren,
kom je er niet ****.

Zo heeft iedereen zijn of haar probleem. Je mag die nuanceren
met een korrel zout en unisexe kleren.
Ze zijn zo specifiek, niet in pashokjes te zetten.
't Is door ze te benoemen, erop te letten,
dat je het meest kan leren en misschien
door de stereotypes heen kan zien.
Daan Dec 2016
Covered in dresses
brown-haired freckled messes
devour my unconscious interceptions
stealing and running
stunning
in trance
one glance
she makes my eyes twirl
I've lost myself for a lot less of a girl.

At ease, hold now, steady
the right girl for you is just not ready
lower your pace, this love is not a race.

Her grace, her soft and puffy face
her sweet and delicate ways
her actions take place
her roles in plays.
Her stare could hold me for days.
And when she laughs it's said
poems by the gods are read
to script the words that rush from our surroundings.
I love it when you're messy
I'll clean up after you, my dear.
Daan Jun 2019
Herder, verzamel je kudde.
Je bent veilig, stop met schudden.
Ik ben een triller, kan er niet aan doen,
ik kan niet stiller, ik moet luid,
in enkele rukken ben ik uit en
toch nog zo groen.
Daan Feb 2014
I don't want to be tangled again,
after hours of untangling, imprisoned
by my future, released by memories
of better times. Time spent, right or wasted.

There will never be enough. Drifting by
or speeding, ended on the same spot, held,
cracking nails and biting codes, loads of time
left, still, never ever will there be enough.

Moving on, different girl, different place,
same friends, different ways. Learning from
my past, still repeating mistakes. The stakes
were never too high, too frightened to try.

Hold me close, hold me long, intending to,
if not, leave, don't return, like these seconds.

-wasted
Life's a lot like sledding, too bad there's no snow.
Daan Mar 2019
Andere androgynie is niet te plaatsen
in de polariteit van de plaatselijke
mensheid.
Jongens willen dit, komen eerst en mogen dat.
Meisjes worden beoogd blijheid te laten blijken
als ze soms zelfs maar enkel mogen kijken.

Aangeleerde dromen kunnen jou maar weinig
klaarstomen voor wat je wil en kent
wanneer je van de school af bent.

Toch zijn ze de eerste stap
naar brood en water,
in de richting van het leven
dat je later stil doet staan
maar je nu doet beven.
Je mag wel stilstaan en beven.
Zolang je niet vergeet dat je ook weer verder moet.
Vergeet ook niet vanalles te beleven.
Daan Apr 2019
Ik herken je nog maar half.
Jij was de enige die met vervallen zalf
onze wondes bleef genezen.
Ik hoop nog dat je dit kan lezen
of dat je minstens weet
dat wij dagelijks dankbaar waren
voor alles wat je deed.

Het sijpelt stilaan binnen.
Het valt niet te begrijpen ***.
Je ziet dat niet beginnen.
Zeg nu al dat je van haar houdt
voordat de lucht komt te veranderen
en langzaamaan, tot het onhoudbare toe,
zijn kleur verliest, vergrauwt.

Binnenkort zien wij je terug.
Dan verwacht ik van die fiere dame
zachte, lieve klopjes op mijn rug,
zoals toen we bij jou, na het vallen, om troost
en zalfjes kwamen.
Rust zacht
Daan Feb 2020
Werken voor later, brood,
vis en water, groots
genot en kater,
ze volgen elkaar steeds op.
Was het niet socialiter onaanvaard
dan was mijn job idealiter
aan de open haard.
Hout verzorgen, vuur voor morgen,
warmte, veiligheid en comfort,
een warm brood met vis en water
zonder zorgen op je bord.

Dat is lui, dat mag niet, niks doen is verboden,
je bent een profiteur of krijgt niets van onze broden.

Zal ik ze zoeter bakken of sla- om de tijd
te laten vliegen? Dan voel ik me slecht,
maar net niet slecht genoeg om mijn best te doen voor echt.

Het ideale werk is al allemaal gedaan
en leven in het verleden maakte niemand ooit tevreden.
Leven in de toekomst daarentegen is als leven op de maan.
Je moet nu al vanalles doen om er zelfs nog maar te staan.

Wat is dan momenteel
het ideale beeld waar ik je over kweel?
Ik weet het niet, het komt neren op proberen.
Je zal wel merken wat het is wanneer je 't voor je ziet,
denk ik, geloof ik, hoop ik.
Wat voor werk wil ik doen?
is een vraag voor later
want ik heb nu al andere dingen aan mijn hoofd.
Daan Jun 2023
Zou dit gesprek al eens gevoerd zijn,
deze dag al eens beleefd.
Zouden anderen al geroerd zijn,
of zo gesidderd en gebeefd.

Zou dan niemand stil staan
bij waar ik lang in heb geloofd.
Zouden zij die heengaan
ook daar nog wachten in *** hoofd.

Het lijkt soms of ik als enige
die hersenkraker speel.
Misschien ligt dat niet aan anderen,
reflecteer ik zelf gewoon teveel.
Als je het antwoord niet wil weten, hoef je de vragen niet te stellen.
Zelfreflectie zonder inzicht, ervaring of verandering = piekeren
Daan Feb 16
Pak wat je
snappen kan en
smeer gekruide boter
tot elke bittere vezel is bedekt
en wat smelt ertussen
uit muist, lekt.

Konden wij zo maar
zomaar alles bevatten.

Omdat dat lekker is,
toelaten wat
wat gekker is.

Schenk een knuffel
aan wie ze nodig heeft,
een luisterend oor
aan wie iets wil vertellen.

Laat het oordeel jou niet vellen.

Wij zijn geen lapjes brood.
Ieder heeft vaker (dan lijkt) de nood.

Let op, niet alle metaforen werken
en als jij het bent, probeer
dat zelf dan op te merken.

Nog een les is: een mes is
ook om te smeren en de kam
niet enkel om over te scheren.
Ons hoofd dan weer een koelkast
die je af en toe best uitwast.
Noem het lenteschoonmaak of grote kuis
dan voelt het misschien wat eigen zinniger.
Daan Jun 2019
Rustig, zon, niet te warm,
alles kon, alles mocht, toch
was dit niet wat je zocht,
schapen, dier, arm
plezier, zelfs in de tuin
van eden, lach je schuin,
ben jij nog altijd niet tevreden.
Daan May 2019
Een kus voor de chauffeur
van deze bus, van lijn achttien.
Het was een aangename rit.
Jij hebt elke dag voorzien
dat iedereen hier goed zit.
Daan Jul 2019
Alle gekheid
op een
stokje,
schotse mannen
in een
rokje,
wapperende manen
in de wiegelende wind, geruis,
als de wiedeweerga in het rond
en als het kind terug thuis
voor het eten van de avond.
Oh zo quirky

koorddansen tussen manie en ironie.
Daan Mar 2019
Iemand heeft mij ondermijnd,
gangen gegraven en vijanden geseind.
De grond onder mijn voeten,
die stilaan verdwijnt, zal moeten houden
tot ik mijn gouden
eieren heb gelegd.
Terwijl ik lang geleden heb besproken
en geroepen
dat ik niet vruchtbaar ben.

Ik heb lang geleden en geroken
dat de wolken zijn gaan zakken.
Zo Danig dat ze nu rond mijn oren plakken.

Mijn hoofd wordt zo gedragen door die witte wollen wolken,
met mijn voetjes op de grond. Zonde dat zij voor mij
mijn willens niet vertolken. Zonde dat ik mezelf het niet heb durven vragen.
Het enige wat ik nog lijk te hebben,
lijk te kunnen,
is klagen.
Om in de grond te zakken
Daan Feb 2019
Wat zijn mond vertelt, verschilt
van wat zijn ogen fluisteren.
Hij tracht daarmee te verduisteren
dat hij tijd aan anderen verspilt.

Een chirurg, een dokter, neuro-loog,
die met een verpleegster, echtgenote,
zonder het te zeggen, z’n vrouw bedroog.
In de gangen van het ziekenhuis
vertelt men dat ze tijdens pauzes echt genoten

Nu heeft zij het al gezegd, de hare wist het al,
hier was iets niet pluis.
Ze noemde hem haar zwijntje
maar hij hield haar aan het lijntje

Zij weet het nog niet, maar binnenkort
keert hij terug naar zijn eerste wal,
terwijl langzaamaan haar vrucht verdort,
zij, eenzaam, neerdaalt in het diepste dal.
Diep triest
Daan Dec 2016
A girl is shaking, seemingly
endlessly, most definitely
not faking. Soft, puffy cheeks, red eyes,
pink nails, her impression fails

to shake off and loosen my
interest. Impressed by how strong,
no one knows exactly for how long
she may have been feeling like this.

I feel the need to hug her tight,
care for her when she's alone at night,
grab her waist from behind,
whisper words and kiss her kindly.

But I refrain, will never express
how I feel about this nameless mess.
Addicted to second guess,
Daan May 2019
Ik heb je nodig om te leven,
niet nog voor het opstaan
op te geven.
Mijn hormonenspiegel
weerkaatst indrukwekkend weinig licht,
terwijl de schaal een gebrek kent
aan lichaamsgewicht.
Mede wegens die problemen
moet ik je elke dag toedienen.
Ik heb een passionele haat
voor het opnemen in overmaat
van serotonine.
Impressie - Kan je echt niet zonder?
Daan Dec 2016
I've been here before, again
this was not my plan.
They never intend to stay that long
I'd compare them to an artsy little short song.
All along the music
right down from the start
you're dreading for the pending ending.
et les oiseoux assassines
Daan Aug 2013
It's your pick, pull yourself together.
Some lay it in the cards, or the metal ball,
glass orbs and skulls or maybe dice.
You'd better choose already, cause the

way you're acting now is only making
it harder, the question bigger and the
answer further, further away from you.
Do you think you were meant to be together?

Would you have chosen eachother if
the circumstances were different? Or
was it never a choice, was it destiny?
Would you choose eachother again?

Chances are, when we think we know why we
chose eachother, we understand we never did.
Didn't spell check this one.
I'm not always a perfectionist,
sometimes I choose not to be one.

I hope it's destiny, cause I don't want to choose.
Daan Mar 2020
Er zijn opties, op vies naar daar
of proper hier, geverfd haar
of opgesloten wilde dieren
en series op een stromingsdienst.

Het allerminst zou ik nog willen
wat ik vroeger overweegde.
Het hielp dat ik mijn hoofd leegde
en nee zei tegen winters grillen.

Want je denkt: het gras is groener.
Maar niets is minder waar.
Die denkfout zelf is de boosdoener,
een voor de voet liggend gevaar.

Ik heb gevonden na arbeid noester dan
dat ik al heb en doe 't wanneer ik koest'ren kan.
Ceci n'est pas zelfreflectie
Daan Oct 2019
Nooit meer terug is even slikken,
Nooit meer daar en niet meer hikken,
ongeremd schikken, ongestemd
en zonder broek maar wel een hemd.

Ik ben nu hier, weet niet goed waar,
er is een schat verborgen.
Ik wil hem vinden en meenemen naar
mijn oude thuis van morgen,
waar mijn zorgen
enkel deden kniezen
zonder effectief van de stress
haren te doen verliezen.
Ik zal moeten kiezen
want mijn oude thuis, helaas,
is achter mij gebleven
in alle haast,
op het begin van dit avontuur,
zachtjes van de kust gedreven
en over de rand van de muur
voor altijd weg gevaren uit mijn leven
samen met wat mij beschermde
wanneer ik onbeholpen schermde
met de gevaren uit mijn zeven.

Dus niet meer terug, gewoon door.
Er is een schat, een weg naar grote kuis
maar daar zal het nooit hetzelfde zijn
als mijn oude thuis.

Nooit meer terug, altijd hier,
met enkel in mijn hoofd,
in al wat ik herinner,
een deurtje op een kier.
En misschien ooit, als ik kinderen heb,
zie ik mijn oude thuis terug
in *** onschuldig lief plezier.
Er is geen thuis om naar terug te keren
Maar met nu tevreden zijn
Is iets wat je kan leren
Daan Mar 2014
The pages were ripped, the pages were spread,
what in the world could have, ferociously, lead
this young man to snapping?
And black as these pages must have been his heart,

and torn like these pages, his love fell apart.
She saw it coming, knowing he'd crack,
stood there, did nothing, or cut him no slack,
closing herself when he opened up, she

was the case and he was the book, and
mad as a crook, he grabbed his last chance,
did not kiss the cook, killed her instead,
for boiling his rage as furiousness rose

he gave it a shot and tried to propose,
love me or die, so I can be free.

To earth she had fallen, no more than a second,
later, he followed, down on one knee, he tried to kneel,
for his love was too strong, it ate him alive,
perfectly prepared, his favourite meal,
scorched ribs, spare'd.

The menu was wrong.
Would you like to go to dinner with me?

I know a real expensive place,
I'll pay for it.
Daan Feb 2020
What are dreams
when viewed as gateways
for those who hate days
and wish to escape to what seems
instead of their reality?

Tools of destruction, distinctive
from seductive safe havens
yet in short term not at all distinct.

What are dreams when seen
as just that, without having to lean
on pillows, nights and slumber?
Every trip is just a number.

Bring me home, bring me there
where I do not have autonomy,
where all I do is lie and nurture
and repair, somewhere I don't have to care
for others, me and melancholy.

Take me where it's right to say,
I'll follow, you can lead the way.
Would that be bliss or ignorance?
Wait, isn't that the same?

Leave me stretched about in nature's
clouds of wavy strands and teach
me how to stumble through the sand,
show me how to meet the beach
halfway through de land.

There are no shorelines in our minds,
there is no white or black,
knowing all these different kinds
may exist together, is something many lack.
Remember, remember, 1 trait or action does not make up the whole person.
Good and bad ar handy generalizations when trying to be quick.
When you're dealing with greater durations of presence, it's handier to form
some sort of network or spectrum. It's more complicated than that but it's the best we can do.
Daan Jun 2019
Heb je je geamuseerd,
niemand geblesseerd?
Waarom voel je je dan min?

Omdat ik nooit het spelletje win.
Zelfvertrouwen, 't is iets geks.
Daan May 2014
Show me the light
show me the way
ensure me,
tell me fears will fade away
and these moments, passed
will always stay
a part of me and you

Forever parted since a day
of which we both know
it didn't go
as planned.
You keep quiet when I talk
but follow when I walk
away.

It is no code the be decoded,
nothing unloaded, faithfully exploded.
or no cherry to be picked in the heat
of a summer spree.
Soft and tender, sensual, complete
me.
I pictured other things, different.
Daan Jun 2019
Bedankt aan de schepper
van ondenkbare verwachtingen,
oninlosbare kleppers
van dromen die niemand kan bekomen
in het echt.

Och god, wat was het wreed
van jullie om mij dit te laten denken,
dit te laten lezen, mazen in de daden
kon ik zelf niet bewijzen, het schenken
van beladen hersenbeelden die te veel,
weelderig snel verveelden.

Ma echt merci voor romantiek in fictie
dat dat de laatsten mogen zijn die ik zie.
Die domme verleden Daan toch, wat een gekkerd.
Dip
Daan Feb 2020
Dip
Waar is mijn waarde wanneer
ik niet dit of dat?
Wat is mijn plek op deze aarde
als ik niet *** of wat?

Ik doe maar iets, wij allemaal,
denk ik. Schenk ik daarmee
genoeg? Is mijn bijdrage
voldoende voor wat zij vragen?

Wat wil ik zelf, een lichaam,
een tempel, een geestelijk gewelf
of een wijsheid, prestatie,
product en ongelooflijk gedelf?

Ik ben wie ik ben, is dat dan niet zo ongeveer de helft?
Maar ik doe niet wat ik moet, hetgeen dat mij bedelft.
Ik moet veranderen van mezelf
Daan Jan 2017
He made a checklist,
raised his fist
and yelled.

As he coloured the boxes,
as he checked off the lines
he'd finished, he diminished
his life to separate stars
and lost the constellation.
Gestalt

People don't owe you ****,
good part is, you don't owe them either, it
comes down to what you feel like doing.
Daan May 2015
There's a mountain here of dirt.
It's so filthy and muddy it's kind of absurd.
I am king and I lead. I'm generous to agree,
the less they bleed the better my degree.

I'm a student god, handling the basic 'how to do's'
of this dirt mountain not a single ant would choose.
My land is forsaken and I have to save
the lives of the useless and those of the brave.

My teacher god is greater, I cannot contain,
the things he does, the power he has, rain
or drought, floods and quakes, how do I maintain
the lives of the many. I'm no divine clerk.
It feels pointless when he influences anything I do.
I think I need to resign. But if I stop my work,
how can I believe he did not do too.
Daan Sep 2022
Vieze maandag gaat
waar hij niet gaan mag,
staat waar hij niet staan mag,
haat wat hij niet slaan mag.

Maandagse marathons hinten
naar dins-tot-vrijdag sprinten.
Vroeg op, vroeg dood, vroeg doodop.
Laat werken, laat merken, laat gapen
en veel te laat gaan slapen, stop.

Maandag is steevast geen kattenpis.
Al goed dat het nog niet terug
zondagavond is.
++ Geschreven op een zondagavond++


Ik probeer het ook maar allemaal te begrijpen.
Ik doe mijn best om het te snappen.
Alstublieft, klappen.

Uw rine met een geuwrtje

Klappen tot we niets meer te zeggen hebben
en onze handen pijndoen.
Daan Dec 2014
Take my focus, drain my
attention. Disarm me like
autumn does with trees.
And leave me in complete and utter peace.

Too much to handle, too good
for me, and high and above,
I don't even dare to call this love,
maybe it's only some kind of mood.

How I want what I can't get,
but downgrade all I'll never have.
And you're in between. How we met,
what we say and do, so small yet

you disarm me with your every doing.
And I can't help but keep persuing.
Daan Dec 2013
She didn't even have the chance to finish.
It's winter, lady, less lady-like than before.
For every day in my past, I still do wish,
things hadn't changed, I loved you more

when you were unreachable. I lost sense
along the way, and now I'll never find it
back. She is not who I thought she was,
my glass could have shattered long ago.

Afraid of commitment, afraid to commence,
even though the chances are so small, fit
for a hospital of simple minds. It still does
make me reminisce the blow, although,

the signs say different things, my mind can
get to ease. After all that is my favourite plan.
some bridges were built last week, today I'm tearing them down.
Just to let this river flow freely.
Daan Mar 2019
Wanneer je van je eigen keuzes houdt,
laat de mening van een ander daaromtrent
je koud.
Niet twijfelen
Daan Jan 2020
Het is in doen dat ik
rust zal vinden, niet
het afmaken, afkraken, maar
bezig zijn aan
duidelijke taken.

Ik voel en denk
en schenk mezelf meer
wanneer ik beweer
te zeer te voelen en te denken, toen,
in plaats van het nu allemaal te doen.
Daan Mar 2019
Het lijkt soms zo gemakkelijk.
Blij zijn blijkt dan toch niet zó vermakelijk.
Ik bijt en kauw en zeg "Oei, sorry, smakelijk!"
tegen jou.

Het voelt zo egocentrisch, onbezonnen,
om (zelfs zwakkelijk) te delen dat je ligt te zonnen.
Het is niet echt, ver zonnen,
als werk, onbegonnen,
om te onrafelen wat is en waarin ik mij vergis.
Hoedanook, de planten zijn getrokken
nog voor de grond ontgonnen,
nog voor de bus vertrokken.
De grootste, gemeenste deler
heeft de prijs der groenteteler
wederom gewonnen.

De reis is lang en hobbelig,
de pudding in mijn ****,
voorheen bedekt met hard
en knobbelig.
Ik denk dat men meer heeft moeten graven dan men doet uitschijnen.
Beetje te beladen is niet altijd beter.
Daan Mar 2019
Hij had onroerend goed geprobeerd,
zelfs met elleboogtechnieken
vermoeidheid afgeweerd.
Toch heeft het niet mogen zijn
want ook al was het fijn
hij heeft niet kunnen pieken.
Met *****
Daan Jun 2014
watching me sleep, looking after me
when I wake up you are all I see,
a long shadow, wide and chilly
I don't know how long till he
has seen enough to conclude

interlude

It was strange and scary, how
I got afraid, but I accept it now.
When he was there I was sure
and safe, sound and so secure.

He left me yesterday, I saw him
slide out through the doorway
I didn't bother asking him to stay
I knew the chances were too slim

If he returns or not, even which is
better or if I really want, all that
it kept certain, is that I'll miss
every late night silent chat.
Don't say it, show it.
do you want to play a game?
scared in a good way
I admit
Daan Jun 2014
Potential left to waste
I don't want copy paste
I'll draw the lines myself
too bad I never learned,
not afraid to be concerned,
never have I been.

But when the bubble bursts,
the new one blown will never be the same.
I hate the players, not the game.
I scrolled back, it helped.
CT from a certain 'date' on
Daan Feb 2014
I'm a lazy man, yet taken care of.
I'd be able to fulfill the needs love
if I worked for it. I don't, lacking,
good or bad, no opinion. Cracking

the dresscode with a single pinch.
People react differently, in clinch,
with themselves, closer to a flinch,
saved, suddenly from this public lynch.

I'm leaving town, not because I can
not handle their judging faces,
not because my past action chases
me every wake moment. These cases

of pressure come in groups, it loops
and never ends, like despondent troops
I know I'm making a fool of myself and people will think I'm desperate and hopeless,
maybe I am, maybe I'm not, but I don't care, at least I'm being true, done with dresscodes.
Daan Jun 2019
Leven is te lang een doel geweest.
Ik heb tegen dat gevoel geracet
en geleerd dat onderwege zijn
meer betekent dan de finishlijn.
- Liefde = kokosnoot
- komt zomaar uit de lucht vallen
Het is allemaal geen wedstrijd
Moet ik mezelf tijdig vertellen
Ik heb nochtans vaak gezegd
dat ik niet competitief ben

Tja, als je de weg maar terug vindt
Na het vliegen uit de bocht.
Daan Feb 2015
Broken glass, everywhere,
stepping with shoeless feet
crawling through to meet
the girl across and over there
the place where clean and neat
statues stand and dream.

Behold this world like no other,
enjoy the fruits and thank its mother.
You'll understand when the time is right.
Daan Jan 2017
Barely breathing, barely alive,
you strive to keep me going.
My hands reached out
and yours did too
while hers did not.

Different lobsters fighting in my head,
one is dead
the other didn't have to fight
she is now my favourite light.

She's pulling me
out of my misery
slowly
carrying me
to my safe place
a new and healthy trace
to follow in the sand
while the other banned
and left me understandably.
I'll wear this while yours is being washed
Because of symbolism.

I thought of descriptions
but I know they're of no use
Daan Jul 2021
Rimpels die naar onder wijzen,
kijkend op de kunstenklok,
haren die jongeren vergrijzen
en de patroonloos zwarte sok.

Wat kijk ik toch op naar mensen
die zelfs op vakantie wensen
dat iedereen *** status ziet.

Wat kijk ik toch hoog naar hen
terwijl ik ze slechts amper ken.
Zij weten wat het echte leven biedt.
Lekker belangrijk
Daan Aug 2021
Mag ik nog eens
komen kloppen,
komen vragen of ik binnen mag.
Ik heb de deurbel niet gevonden
dacht toch dat ik een opening zag.

Weet je nog, toen we elke dag wel konden?
Toen de vaten leidingen waren, die altijd waren aangesloten, toen de auto's te water gingen en veranderden in boten, toen we elk plezier in plaats van elk probleem nog uitvergrootten
en niemand

het nog druk had.
Maak je niet druk, schat, de kinderen komen wel thuis.
Dry
Daan Feb 2017
Dry
Coping in interacted paragraphs,
forgetting how she laughs,
shrinking two sizes,
time buys us
revelations,
reasons for lost relations,
pathetic reasoning drove men crazy,
sour, winning by being lazy,
there, not in other places.

Depleted, deleted, not needed,
promises, changes, well pleaded.
All dried up
Thank god for spring
We met too early
we're all ok
Daan Jun 2020
The mere presence of these
present-day technologies
occupies a part of our attentional load.
What used to be akimbo mode
has turned into a one-way road
of loss of focus. So thus, as we divide,
division itself will stride
with the solidarity
between the person and the familiarities.

We have become used to using or abusing
the multi-tasking power and lost the
sufficiency of smelling just one flower.
Time, though non-existent, is inevitable.
Daan Jun 2019
Groene paprika, pepers, courgette
en komkom kom kom kommer.

Zet u in de lommer, kijk naar wat dje het,
een tuin vol groene groenten
en een zacht warm geitenwollenbed.

Het valt wel mee toch, wat je ziet?
Kom, vanavond eten we friet.
Klein denken, niet te groot. Golfjes doen meer goed dan een heuse overvloed.
Next page