Het is in doen dat ik
rust zal vinden, niet
het afmaken, afkraken, maar
bezig zijn aan
duidelijke taken.

Ik voel en denk
en schenk mezelf meer
wanneer ik beweer
te zeer te voelen en te denken, toen,
in plaats van het nu allemaal te doen.

Ik heb geluk dat ik voor jou
mag zorgen, jou mag sussen,
jouw tranen aan mijn mouw
mag vegen en je wangen kussen.

Je brengt me weg en tilt me op en
lacht, grofweg, met de helft van al mijn moppen.
Als ik het ooit nog ver mag schoppen,
heb ik dat aan jou te danken.

Jij bent water, jij bent rotsen,
houdt me vast als ik weer dreig te botsen,
houdt me tegen als ik op wil geven,
houdt mijn drijf en veer in leven.

Wij zijn samen alles wat zou mogen,
meer zelfs en nog lang niet uitgevlogen.

I have dreams and so it seems
that I am done for.
I am lost for words and so it hurts
to say that I'll be gone for
quite some time.

I wish it all went slower fast,
I wish I could choose however long
anything could last.
My vision, though horribly wrong,
will always be crooked
regardless of the song,
regardless of in or out my bubble.

Therefore I will forever be
at least a bit
in trouble.

Something bothers
so I dig,
something others
see as big
might not be
the same for me.

Power lies
somewhere in between
what's not and is
able to and seen.

The why's are not what they might seem,
are not as tall as you might think.
The reason is always on the brink
of defeating purpose in a race,
of being discovered. Yet when you
deem it less in value, all will fall back into place.

What it takes to make us two
is unknown. I have no clue
of what to do.

What it takes to return for more
is hidden, has no core.
It changes and divides.
It looks up and it hides,
it has a knack for messing up insides.

Sometimes all’s too much to handle,
all’s too heavy to carry
and you worry about finding someone you can marry.
Light a candle, light your heart,
there’s more in there, even if unclear its touch.

There’s something out there that will never feel too much.

I want to write my bicycle.
A cunning story
about the cycle
of a cory, curled boy meeting the world.
Oh, boy, is that already,
has someone made it yet?
******* and blimey,
what a slimey
way to say
everything's already done before.
Take your hat, wipe your
feet off on the mat,
you're coming and going
as you are, a snowing
miracle.

Werd er altijd al zoveel geklaagd,
mensen de grond in geboord, belaagd?
Jezus zei al, zij die zonder zonden is,
werpe de eerste steen. Ik hoorde in de mis
en op school, kijk niet naar splinter in het oog
van een ander want niet enkel ezels balken.
Misschien leggen ze de lat zichzelf te hoog
en willen ze echt alle slakken met zoutigheid stalken.
Is heksenjacht nog wettelijk?
Is de schandpaal niet al ettelijke malen
zelf aan de palen vastgeketend?
Natuurlijk, niemand is alwetend.
Het is een simpel fenomeen, snobisme,
één-kenmerk-is-genoeg-om-alles-te-weten-isme.
Niemand heeft tijd om alles op te zoeken.
En tegenstrijdig goed en kwaad, binnen één persoon?
Dat bestaat niet, enkel in de koeken die je eet
achter je computer, zoals ik, terwijl ik zelf niet beter weet.