ikaw* ang salaming hinalikan ng silahis
ng araw, pagdaka'y nagsambulat ng
liwanag sa isang madilim,madumi, at
malihim na sulok ng munting silid. Parang

ako ang munting silid na sinambulatan ng
iyong liwanag; nabulag, nabagabag, at
nagmahal sa liwanag, hindi sa salaming
nababasag.