Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
 
Maria Navea Dec 2017
Dear Love,

I started wrting poetry since you left
Sad rhymes to be exact
I am longing

Then suddenly, you're on my notifications
My fingers went frozen
I could not write a word

You're back, for real. but love,
Let me continue writing poetry
That's different from what i used to write

Thank you for coming back, love
But I wont accept you this time.
Maria Navea Mar 2019
Naaawa ako saiyo, Binibini
Karumaldumal ang pamamaslang na iyong sinapit
Luha mo’y nagpaparamdam ng hapdi
sa pag tulo nito sa iyong mga pisngi.

Ginahasa ka ng sarili **** pinuno
Minulestya ka at pinagsamantalahan
Ibinenta ka sa banyaga na parang isang bayaring babaeng matatagpuan mo sa daan.

Ninakawan ka ng sarili **** tagapaglingkod
Binigyan mo na ng palay at lupain
Ngunit ang hindi na para sakanila’y nagawa pang angkinin.

Pamilya mo’y nagawa kang saksakin sa iyong likod
Sa kanilang pananahimik at hindi pagkinig
Sigaw **** “tulong”, sa lakas ika’y nawawalan na ng tinig; at
Sa pananatili nilang pagpikit sa mga karumaldumal na katotohanang sa harapan nila’y nakahain.

Ipagpaumanhin mo ang mamamayan mo, Binibini
Tao mo’y masyadong nasilaw sa kayamanang iyong binahagi
Pasensya ka na at sila ay naging makasarili
Hindi nila inisip ang dulot nilang hinagpis.

Binibini,
Sa kahit anong gamot ang iyong ipahid sa mga sugat **** natamo
Malinaw na hustisya ang sigaw ng puso at isipan mo
Hustisyang malabo mo nang maabot
Sapagkat tunay kang hindi inibig ng tao
Kundi ginawa ka lang instrumento sa pagkamit ng kanilang makasariling plano.
Maria Navea May 2017
Red and White are contrasting
but they are both colors;
5 and 10 have different values
but they are both numbers;
A and Z are different letters
but they are still letters; and
He and She are different
but they are both human.

We are all the same,
We just have differences.
Published | Audre: The Unsung Icon
Maria Navea Apr 2017
mag isa kang naglakad palayo
naiwan akong nakaupo sa nilisan **** bangko
sinubukan kong hintayin ang pagbabalik mo
pero ako ay nabigo,

ngayon
habang nakatingala ako sa kalangitan
pilit kinakausap ang buwan
humihingi ng kasagutan
sa komplikadong katanungan

araw araw hinihintay ko ang sagot
walang pake kahit nakakabagot
gusto ko nang malaman ano iyong dahilan
bakit mo kinailangang lumisan

Isang bagay na natutunan ko
nung ako ay iwan mo
isang bagay na buong buhay kong pagsisihan
isang malaking kamalian
na nagawa ko sa isang karanasan

at ayon ay
maling mali
maling mali  na
ginawa kong permanente ang isang panandalian
Maria Navea Apr 2017
like sunset,
we are fading
but like sunrise
we are growing
— apart.
Maria Navea Apr 2017
My mother warned me about the robbers and kidnappers
she told me i must be careful of criminals
but forgot to warn me about those big brown eyes
those kissable lips
and those brows that are always on fleek

his jawline that is as sharp as a knife
his nose that fits perfectly to his face
that chest —
reminds me of how strong  my late father was
his face everytime he looks to his right
that simple yet gangster -like style of clothing he has
My mother never warned me about that

I was never warned about you
I never knew you could break me
I was never warned you will break me
That makes you more than a criminal
You have destroyed me, and it hurts me
more than a criminal can do to me
Maria Navea Aug 2017
i only wanted the stars
but you gave me the moon

i only asked for a cup of water
but you gave me a glass of wine

i only wanted enough
but you keep giving me more

i wanted to leave
but you wont open the door

i told you i only wanted an us
and you walk me to home

i asked for a kiss, good night
you only waved good bye

i called you three times
and you blocked me by suprise

you keep on giving me more
but you could never give the only thing i asked.
credits to EH for giving me the title
Maria Navea Apr 2018
Isa. Dalawa. Tatlo.
Itigil nalang natin ito.


Mag isa akong naglakad palayo,
nilisan ko ang ating nakasanayang tagpuan
kung saan naiwan kang mag isang nakaupo at luhaan.
Pasensya ka na, kailangan kong gawin ito.

Kahit anong kausap mo pa sa mga tala't buwan
wala nang babalik sayong mga yakap, wala ka nang mahahagkan.
tama na, aking sinta. alam kong nasasaktan ka na,
tahan na, tigil na.

Mahal kita. Yan lang ang kaya kong isagot sa bawat tanong
Mga tanong na hindi ko na masasagot,
mga tanong na ibabaon mo nalang sa limot
malapit na, maiintindihan mo na.

Ayoko na. Ayoko nang makita ang yong mga mata
matang umiiyak sa tuwing ipapakilala mo ulit ang sarili mo saakin.
Ayoko na. Ayoko nang maramdaman ang iyong yakap sa tuwing hindi ko maalalang ikaw ang aking sinisinta.
Ayoko na. Ayoko nang mahirapan ka, gusto na kitang maging malaya.

Ipangako mo saaking mag hahanap ka ng iba.
Ipangako mo saakin na sasabayan mo kong kalimutan ang ating mga ala-ala.
Ipangako mo saakin na tatanggapin **** mawawala na ko sayo
at ipangako mo sakin na kakalimutan mo ako.

Pasensya ka na, hindi na kaya ng utak kong alalahanin ka,
Pasensya ka na, pero pinapalaya na kita.

Nagmamahal, Tres.
"Ginawa kong permanente ang panandalian" Part 2

— The End —