ne çok seviyorlar
mobese’den uzak
kasvet ormanlarında piknik yapmayı

börtü, böcek aryayla
vakumlu ihtirasın çıplaklar kampı
çılgın ve cesur teni ruhundan
soyan şehvete gebe

kalın bir ağacın gölgesine
uzanan yüksek desibel inleyişle
son nefesini veriyor günbatımı

sevişerek kıyıya ulaşmışlığın
kaliteli doyumu kül, sigara ışığından dökülürken
ne çok seviyorlar duvarlarına graffiti yazmayı sıradanlığın..

ve oracıkta linç etmeyi
monoton baygınlıkları..

paraftan ziyade
ıslak imzalarınız mutlu ediyor beni
o yüzden
kırmızı öpücükler bırakıyorum
banyo aynasına rujunuzdan
her sabah

ve geceden kalma
açık, saçık sözleri
düzenlice katlayıp
hafızamda ütülüyorum
buruştukça günboyu

seviyorum ıslak imzalarınızı
elimde değil
aç parmak uçlarınız
dolanıyor boynuma
saçımda daireler çiziyor
dikkatim dağıldığında
yıldırım düşmesi gibi sıcaklık
kaskatı kesiliyor
döner koltuğumda
ayağa kalkamıyorum
Pierre’den

ıslak imzalarınız hep aklımda
hız limiti veriyor
eve dönüş yolları
mil çekiyor dudaklarıma
kapıda karşılamanı
umud ediyorum dün gibi
her akşamın tadı
dünden başka

ıslak olan herşeyinizi
seviyorum aslında
heyelana kapıldığınızı mesela
ve şiddetle boşaldığınızı
yükseklerden
derin ormanlarıma

durdurmak büyük haz veriyor sizleri
bir çınar gibi
iki pembe dudak aranızda...

sımsıkı sarılıyorum
savurdukça kırbaç gibi
sadakat saçlarınıza..

gülümsemeniz
hokka dibine konuşlandığında,
yanaktan, çeneye
yayılan mutluluk dalgası
içime hapsettiğiniz ejderhaya
hafif bir serinlik veriyor
saba tümer
rüzgarınızı merak ediyorum

küçük bir çocuk gibi
başımdaki simit tavlasında
yetişen beyaz kiremitleri
uçurmanızı muhtemelen

bembeyaz ve düzgün
dişlerinizi de
ve daha da
ileri gidip, etimi ısırmanızı
o anda..

acele etmiyorum
filvaki
yarı resmi
bir satranç tahtası
şimdilik bize sunulan..

gülümsemenize
devam edin lütfen
ve emin olun
seyrine bıkmayacağımı

ve hiç kopmayacağımı
kıyılarıma vuran
desibel dalgalarınızdan..




..