Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Taltoy Jul 2018
Ang agwat, ang layo,
Ang distansya mula sayong puso,
Ano ba ang mga kayang hahamakin,
Para sa munting damdamin.

Ipapaalam, ipagsisigawan,
Ilalahad sa kahit anong paraan,
Pabulong man o pasulat,
Buo't walang kulang, walang daglat.

Itinitibok ng puso,
Nahalo na sa dugo,
Mga katagang "mahal kita",
Dumadaloy sa'king sistema.

Utak, may ibang mga kataga,
"Sana ngayo'y kasama kita",
Hinihiling ng bawat selula,
Ang iyong haplos, ang iyong kalinga.
Sinusubukang kalimutan na hinahanap ko ang pakiramdam na kasama ka subalit di ka maalis sa isipan ko sinta :(
Joe Feb 2020
Nagmahal ako ng higit pa sa inaakala nyo.
Lahat ginawa ko para sa taong nagpapatibok sa puso ko.
Ibinigay ko lahat ng maibibigay ko bilang ako.
Buo ang puso ko na ipinagkatiwala sayo.

Masaya naman tayong nagpapalitan ng matatamis na salita.

Ngunit bakit tila may nagbago?
Madalas ang panlalamig mo.
Madalas na may hindi pagkakaintindihan na pinagmumulan ng away.
Nasasaktan ako sa mga pagbabagong nakikita't nararamdaman ko.

Pareho naman ang itinitibok ng ating puso.
Ngunit
Pareho nga ba?
O imahinasyon ko lang?
Isa lang bang panaginip ang lahat ng ito?
Kasi kung Oo
Ayoko nang magising.
Ayoko nang magising sa katotohanan,
Na una palang
Alam kong talo na'ko.

Oo nga pla.
May nakalimutan ako.
Oo nga pala hindi nga pala tayo.

Hanggang dito nalang ba?
Hindi na ba aangat yung pagsasamahan natin?
Kasi masakit na.
Yung puso ko parang pinaghihiwalay at nahahati sa dalawa.

Nasasaktan ako kapag may kasama kang iba.
Nasasaktan ako kapag nakikita kitang masaya sa iba.
Kaso wala naman akong magagawa.
Wala naman akong karapatan.
Wala namang ako at ikaw,
Kasi nga hindi naman tayo.

Ang tanging magagawa ko lang ay ang umiyak.
Iiyak ako hanggang mapawi ang sakit at kirot sa puso ko.
Para naman kahit papaano gumaan ang pakiramdam ko.

— The End —