Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Aryan Sam Jun 2018
Ik gal kaha.

Menu 2016 to hi yakeen ja ** gea c
Ki thuhade lai menu bhulna bada easy c
Bcz us time jado thuhade viah di gal chali c
Tuci menu ik war bi nai c dasea
Nd us bhenchod nu pyar kar bethe c tuci

Yaar me kade kisi hor nu pyar nai kita, na hi kade kar paya. Beshak me hor bada kuj kita.
Bhawe oh kudi baji c ya nasha.
Par kisi hor nu kade pyar nai kr sakea.

Menu sala ehi samj nai a reha
Ki me thuhanu yaad karna band kr dawa
Ya ewe hi yaad krda raha

Me badi try kr reha ki yaad na kara.
Par is baar gal kuj hor he
2016 wich me bhul gea c u nu
But etki, gaand fati hoi a meri
Bus ik mar nai sakda
Baki bahro kush rehna penda

Kini war dekh chukea me thuhanu lal rang de choore wich
Sali iko dua nikdi ki maut a jawe menu
Bcz me khud mar nai sakda
*** bi ro reha

Yaad a ik wari, jado apa park wicho di ja rahe c
Te ik munda park wich ro reha c
Te me us time
Keha c ki sala
Kinna pagal he
Munda ewe kiwe ro sakda
Aj oh munde di yaad andi menu
Te meri kahi gal
Aj samj anda ki sala rona ki hunda

Bhen di lun hoi bi meri life di
Sala kite bi dil nI lagda mera

I know u nu mazak hi lag reha hona
Ha me kita bi mazak hi c thuhade naal
Te aj usdi saza bhugat reha ha
Ena jyada tadap reha ha

Pata ik ta banda ro ke mann halka kr lenda
Ik banda andro ronda
Jeda sala andro rona, te usda mann bi halka nai hunda
Bada ikha hunda

Fat jandi he
Rooh kamb jandi he
Sala jad bi kade wife nu patiala chad ke anda
Ta sad song laganda. Badi myshkil naal sad song sunan nu milde
Te bus sara rasta ronda anda me
Sach kaha ohi ik time hunda jad me ro sakda ha te apna mann halka karda ha
Cheeka marda ha, chest te mukke marda ha
Thapad tak marda ha apne aap nu
Sala sochda ki isi bahane kuch dil halka ** jawe
Par kithe.
Nai hunda.

Heena jj, menu pata ki mera *** koi hak nai reha.
Par metho ik haq na khona
Oh thuhanu dekhan da.
Me kade life wich interfair nai krda
Bus menu dekhan to na rokna kade.

Me tadfna chanda ha
Rona chanda ha
Apni galtia krke

Ameen
Aryan Sam May 2018
Badi koshish kiti ke kuj na likha
Par kithe tuk hunda
Kite na kite jake
Tut hi janda banda

Me nai chanda ki kuj likha tere bare
Koi jikar bi kara tera
Par sala kuj na kuj ** hi janda he

Har pase tenu labda ha
Gharwali naal bi compare karda tenu
Ki
Kaash tu hundi ta e hunda o hunda
Par chlo eh gallan hi ne

Teri kimaat aj pata lag rahi he
Maadi ta gharwali bi nai
Bada pyar krdi he oh
Tere naalo bi jyada pyar krdi he
Par ah dil
Man ni reha haje

Rab sukh baskhe tenu dear

Te jiwe tu bhul *** he
Uwe hi rab menu bhulan di shakti dawe
Aryan Sam Mar 2018
Aj pre wedding c meri
Ik ik pal tu hi c samne
Menu ta usde wich bi tu hi dikh rahi c
Dil wi dhadak reha c
Te jaan bi nikal rahi c
Miss bi ena kr reha c
Har har pal tenu soch reha c
Ki agar apna viah hunda ta ewe hunda
Ewe hunda, uwe hund
Fee jado sham
Nu ghar chlea c patiala to
Sachi bada roea me car wich
Uchi uchi gaane laga ke
Mang reha c maafi
Pata nai kisto mang reha c
Mafi
Dua wi mang reha c marn di
Ki accident ** jawe mera raste wich
Hate u heena
Me gusta ver el cielo
con negros nubarrones
y oír los aquilones
horrísonos bramar,
me gusta ver la noche
sin luna y sin estrellas,
y sólo las centellas
la tierra iluminar.

Me agrada un cementerio
de muertos bien relleno,
manando sangre y cieno
que impida el respirar;
y allí un sepulturero
de tétrica mirada
con mano despiadada
los cráneos machacar.

Me alegra ver la bomba
caer mansa del cielo,
inmóvil en el suelo,
sin mecha al parecer,
y luego embravecida
que estalla y que se agite
y rayos mil vomite
y muertos por doquier.

Que el trueno me despierte
con su ronco estampido,
y al mundo adormecido
le haga estremecer;
que rayos cada instante
caigan sobre él sin cuento,
que se hunda el firmamento
me agrada mucho ver.

La llama de un incendio
que corra devorando
escombros apilando
quisiera yo encender;
tostarse allí un anciano,
volverse todo tea,
oír como vocea,
¡qué gusto!, ¡qué placer!

Me gusta una campiña
de nieve tapizada,
de flores despojada,
sin fruto, sin verdor,
ni pájaros que canten,
ni sol haya que alumbre
y sólo se vislumbre
la muerte en derredor.

Allá, en sombrío monte,
solar desmantelado,
me place en sumo grado
la luna al reflejar;
moverse las veletas
con áspero chirrido
igual al alarido
que anuncia el expirar.

Me gusta que al Averno
lleven a los mortales
y allí todos los males
les hagan padecer;
les abran las entrañas,
les rasguen los tendones,
rompan los corazones
sin de ellos caso hacer.

Insólita avenida
que inunda fértil vega,
de cumbre en cumbre llega,
y llena de pavor,
se lleva los ganados
y las vides, sin pausa,
y estragos miles causa ...
¡qué gusto!, ¡qué placer!

Las voces y las risas,
el juego, las botellas,
en torno de las bellas
alegres apurar;
y en sus bocas lascivas,
un beso a cada trago
con voluptuoso halago
alegres estampar.

Romper después las copas,
los platos, las barajas,
y, abiertas las navajas,
buscando el corazón,
oír luego los brindis
mezclados con quejidos
que lanzan los heridos
en llanto y confusión.

Quisiera ver al uno
que arrastra un intestino,
y al otro pedir vino
muriendo en un rincón;
y otros, ya borrachos,
en trino desusado
cantar a Dios sagrado
impúdica canción.

Y mientras las queridas
tendidas en los lechos,
sin chales en los pechos
y flojo el cinturón,
mostrando sus encantos,
sin orden el cabello,
al aire el muslo bello.
¡Qué gozo! ¡Qué ilusión!
Aryan Sam Oct 2018
Yaar ki a
Bus kar, na kar hor tang
Me sachi bada dukhi ** gea ha life to
Mere to sachi bardash nai ** reha
Daily dia ladaiya
Daily de jhagde
Sala viah na hoea pata nai ki ** gea.

Uto teri yaad nai jandi
Bus kar yaar, jad *** tu apni life wich kush he
Ta menu bi kush reh *** de
Kyu yaad ayi ja rahi he baar baar

Daily tera nd tere husband da khyal
Anda
Daily fatdi he meri
Daily Dimag khrab hunda
Nai seh hunda sachi yaar

*** tak ta shyad pregnent bi ** *** huni tu
Menu nai samj a reha
Me kiwe nikla teria yaadan cho
Har gaane wich
Har moment wich
Tenu labda
Bhen di lun narak hoi bi jindagi.

Sala pata nai kad kheda chutu teria yaadan to
Aryan Sam Mar 2018
I wish ki tuci kush raho
Nd me imagine wi kr reha
Ki tuci kush ** apne husband naal
Te tuci enjoy kr rahe ** apna time us naal
Rab har kushiya dawe thuhanu heena ji

Bus mere to seha nai ja ** reha
Dil tuti ja reha
Bus thuhanu tang nai krna chanda

Kado da pata kita hunda thuhada nawa ghar da address
But me krna nai chanda
Menu hi takleef howegi
Te *** thuhade samne ake
Thuhade lai okha nai krunga u di life nu


Kush reho heena ji
Aryan Sam Mar 2018
Menu pata ki tuci menu
Hamesha gakt samjna he
Aj tak bi ta galt hi samjea he
Te age bi galt samjna
Bus thuahnu ehi lagda ki tuci sahi te me galt
Me shyd u di expectations te khara na utrea howa

But ik gal he jina me u nu oyar kita kade kisi nu nai kita

But me apne aap nu hor hurt nai kr sakda
Metho eh pain seh nai hunda
Te me is cheez cho bahar niklna chanda
Aj to no sad song
Na hi thuhadi profile dekhni
Na hi purania emails padnia

Me aj tak apni email id delete nai c kiti, noonelikeme  wali
But aj oh bi delete kr deni
Me apni purania conversation read nai krna chanda

Bus heena jjad tuci move on ** sakde
Ta me bi ** jana
Me apnia ids actiavte kr laiya
Te whatapp bi chAla lea

Me *** thoda ksuh hona he

Bye heena ji
Will miss u till my last breath
No recordar nada...
Que me hunda la noche callada
como una bandada
blanda y acabada.

(Que no quede nada...
Que pase la mujer amada
por una dejada
estancia soñada).

No desear nada...
Perderme en la idea sagrada
como una dorada
sombra en la alborada.
Soñábamos algunos cuando niños, caídos
En una vasta hora de ocio solitario
Bajo la lámpara, ante las estampas de un libro,
Con la revolución. Y vimos su ala fúlgida
Plegar como una mies los cuerpos poderosos.

Jóvenes luego, el sueño quedó lejos
De un mundo donde desorden e injusticia,
Hinchendo oscuramente las ávidas ciudades,
Se alzaban hasta el aire absorto de los campos.
Y en la revolución pensábamos: un mar
Cuya ira azul tragase tanta fría miseria.

El hombre es una nube de la que el sueño es viento.
¿Quién podrá al pensamiento separarlo del
sueño?
Sabedlo bien vosotros, los que envidiéis mañana
En la calma este soplo de muerte que nos lleva
Pisando entre ruinas un fango con rocío de sangre.

Un continente de mercaderes y de histriones,
Al acecho de este loco país, está esperando
Que vencido se hunda, solo ante su destino,
Para arrancar jirones de su esplendor antiguo.
Le alienta únicamente su propia gran historia dolorida.

Si con dolor el alma se ha templado, es invencible;
Pero, como el amor, debe el dolor ser mudo:
No lo digáis, sufridlo en esperanza. Así este pueblo iluso
Agonizará antes, presa ya de la muerte,
Y vedle luego abierto, rosa eterna en los mares.
Di que me amas. Di: «Te amo»,
dímelo por primera y por última vez.
Sólo: «Te amo». No me digas cuánto.
Son suficientes esas dos palabras.
«Más que a mi salvación», dijo Regania.
«Más que a la primavera», dijo Gonerila.
No sospechaba que mentían.
Di que me amas. Di: «Te amo»,
Cordelia, aunque me mientas,
aunque no sepas que te mientes.

Todo se ha diluido ya en el sueño.
La nave en que pasé la mar,
fustigada por los relámpagos,
era un sueño del que aún no he despertado.
Vivo brezado por un sueño,
inerme en su viscosa telaraña
para toda la eternidad,
si es que la eternidad no es un sueño también.

La tempestad me arrebató al bufón,
al pícaro azotado, deslenguado, insolente,
que era mi compañero, era yo mismo,
reflejo mío en los espejos
cóncavos y convexos, que inventó Valle-Inclán.

Los brazos de las olas me estrellaron
contra el acantilado y un buen día,
ya no recuerdo cuándo, desperté
y hallé sobre la arena
piedras labradas con primor,
sillares corroídos, lamidos y arañados
por los dientes y garras de las algas.
Entonces,
desatado del sueño,
comencé a rehacer el mundo mío,
que se desperezaba bajo un sol diferente.

Y aquí está, al fin, delante de mis ojos;
oigo como jadea
con la disnea del agonizante, del sobremuriente.
Espera a que tu llegues
y me digas «te amo».
Conservo aquí los cielos que viajaron conmigo:
grises torcaces de Bretaña, cobaltos de Provenza,
índigos de Castilla.
Sólo tú eres capaz de devolverles
la transparencia, la luminosidad
y la palpitación que los hacían únicos.
Aquí están aguardándote.

Quiero oírte decir, Cordelia, «te amo».
Son las mismas palabras que salieron
de labios de Regania y Gonerila,
no de su corazón. Más tarde
se deshicieron de mis caballeros,
hijos del huracán, bravucones, borrachos,
lascivos, pendencieros. Regresaron
al silencio y a la nada.
La niebla disolvió sus armaduras,
sus yelmos, sus escudos cincelados,
aquel hervor y desvarío
de águilas, quimeras, unicornios,
efigies, delfines, grifos.
¿Por qué reino cabalgan hoy sus sombras?

Mi reino por un «te amo», sangrándote en la boca;
mi eternidad por sólo dos palabras:
susúrralas o cántalas sobre un fondo real,
-agua de manantial sobre los guijos,
saetas que desgarran con su zumbido el aire.
Así la realidad hará que sean real
en las palabras que nunca pronunciaste
-¡por qué nunca las pronunciaste!-
Y que ultrasuenan en un punto
del tiempo y del espacio
del que tengo que rescatarlas
antes de que me vaya.
Ven a decirme «te amo».
No me importa que duren tus palabras
lo que la humedad de una lágrima
sobre una seda ajada.

En esa paz reconstruida
-sé que es tan sólo un decorado-, represento
mi papel, es decir, finjo.
Porque ya he despertado,
ya no confundo el canto de la alondra
con el del ruiseñor. Y aquí vivo esperándote
contando días y horas y estaciones
y cuando llegues, anunciada
por el sonido de las trompas
de mis fantasmales cazadores,
sé que me reconocerás
por mi corona de oro, a la que han arrancado
sus gemas las urracas ladronas,
por la escudilla de madera que me legó el bufón,
en la que robles y arces depositan
su limosna encendida, su diezmo volandero,
el parpadeo del otoño.

Ven pronto, el plazo ya está a punto
de cumplirse, y no me traigas flores
como si hubiese muerto.
Ven antes de que me hunda
en el torbellino del sueño,
ven a decirme «te amo» y desvanécete enseguida.

Desaparece antes de que te vea
nadando en un licor trémulo y turbio,
como a través de un vídeo esmerilado,
antes de que te diga:
«yo sé que te he querido mucho,
pero no recuerdo quién eres».
Aryan Sam Apr 2019
Tadap reha ha
Gor bi tadapda rahunga
Par tenu dekhan nai aaunga

Miss kr reha ha
Miss karda bi rahunga
Par tenu miln nai anda

Saliye ki keha c
Kuj kar lAyegi, je me koi gal kiti
Ena bi bura nai c me

Ro reha ha tenu dekhan lai
Ro reha ha tenu milN de lai
Par sala tere wal nu per chakan di himmat nai hundi

Yaar ena bi mada nai c me
Ik war dasea ta hunda

Gaalan bi nai lad sakda tenu ta
Ki milju menu gaalan kad ke

Sachi dasa. 5 waj rahe ne
Tera hi sapna aya hoea c
Bus ehi ik jariya reha gea he
Tenu dekhan da te tenu milan da

Par pata sapne wich bi tu
Beganea **** mildi he
Na gal kardi he
Na hi mildi he
Bus sirf dikhai dindi he

Hate u kudiye
AADI Dec 2019
tu
je tu chddan vaali cheez hunda ni yaara
ve tenu kadon daa hi chdd jaana si
-aadi
Aryan Sam Mar 2018
Koi ta guftgu hundi
Koi ta wasta hunda
Tere tak phunchan da
Koi ta rasta hunda

Missing u badly
Si grande ser deseas, erige en alta cumbre
Tu fortaleza, y hazla para ti solamente...
Que a sus muros no pueda llegar la muchedumbre,
Que se alce inaccesible sobre la roca ingente.

Álzala en el orgullo de la cima inviolada,
En las rutas azules del águila y del trueno,
Reina de mármol blanco que mira a la hondonada,
Albo lirio de piedra sobre el azul sereno.

Que fulgure tan lejos en la roca bravía,
Tan lejos, que los hombres, absortos en su anhelo,
Crean mirar un nuevo resplandor en el día,
y no sepan si viene de la tierra o del cielo.

Haz tú solo el santuario de tu alma, el santuario
Donde la luz empieza, donde la sombra acaba;
y para que florezca tu ensueño solitario,
Esta palabra mágica: «YO», sobre el muro graba.

Después, duros cerrojos echa sobre la vida,
Aíslate y la puerta cierra al viento que pasa,
y si el techo te ahoga, busca al cielo salida
Para que venga el alma del cielo hasta tu casa.

Y allí en lo más recóndito de tu mansión secreta,
Altar de hierro y oro para tu fe levanta,
y ante ese altar, adora tu ideal de poeta,
y con tu vida a solas y con tu Ensueño, canta.

Canta el amor sagrado que tus entrañas quema;
Canta para que arrulles tu alma en la luz absorta,
Canta para los astros radiosos tu poema,
y si los hombres no oyen tus himnos, ¡nada importa!

Solo, divinamente solitario en tu encierro...
La soledad es fuerza y el mayor de los bienes,
Es el vuelo del alma que sube del destierro,
El umbral encontrado de perdidos Edenes.

Sólo una patria es tuya sobre el mundo: ¡tú mismo!
Canta, y cuando tu espíritu se hunda en la eterna calma,
Lleva el supremo orgullo, de la muerte al abismo,
De que vivir supiste la vida de tu alma.
Aryan Sam Nov 2018
Yaar kyu leni deni kiti hoi meri
kar la ik waar gal please.
peri penda tere.
samj ja yaar, mere to sachi sehan nai hunda eh sab
menu ik bari keh de ki menu bhul ja
me sachio bhul jau
but ewe ***** latka ke na ja

had a yaar, ik bari sirf ik bari bol de.
me sachi kade tang nai kru.
Aryan Sam Jun 2018
Tadpa le jinna tadpa hunda
Koi chAkar hi nai
Me bi besharam a
Bhulda me bi nai
BeshKak tuci bhul gaye **
Aryan Sam Nov 2018
jisda milna qismat wich nai hunda,
Soh lage
Ude naal mohabat kamaal di hundi a
Aryan Sam Mar 2018
chandra dil tayar hi nai hunda
Tenu bhulan de lai
Me jado bi ede agge hath jorda
Eh sala mere peri pe janda
Aryan Sam Mar 2018
*** ta majajan ban ***
Aho *** gharwala jo mil
Gea

Asi ta ewe hi time khrab kita
Sadi wari ta sala ik status bi update ni c hunda
Aryan Sam Jul 2018
Menu *** feel hunda
Ki me kinna hurt kita he thuhanu
Aj oh sab mere naal ** reha
No recordar nada...
Que me hunda la noche callada,
como una bandada
blanda y acabada.

(Que no quede nada...
Que pase la mujer amada
por una dejada
estancia soñada)

No desear nada...
Perderse en la idea sagrada,
como una dorada
sombra en la alborada.
Aryan Sam Apr 2018
Bathera ** gea ***
*** metho sabar nai hunda hor
Me thuhade bare pata karn lagea ha
Kithe rehnde **
Ki krde **
Sab kuj

But ha tang nai krda, na hi u nu pata lagan dau
Thuhadi life wich koi problem nai create krda me

— The End —