एक जौहरी, हीरे  मोती का मूल्य आंक सकता है;

लेकिन एक इंसान के मन को कोई पहचान नहीं सकता ।

" अनार ", तू नाचीज़, क्या पहचानेगी, कोइ संत शायद पहचान सकता है।

Anar

મીરાં ની પ્રીત

" ન વાત, ન ચિત, આવિ રીતે, શીદ રિસાઈ ગયો છે તું, ઓ મારા જન્મો જનમનાં મીત, ઓ મારા મનમીત

ન ચીઠ્ઠી, ન કોઇ પત્ર; અરે  સ્વપ્નોમાં પણ દર્શન નહિં; શું આવિ જ રીતે, કરે છે કોઇ પ્રીત???

તો પછી, મારે શું સમજવું? આમ તો કહે છે લોકો, પ્રીત ની સદા થાય છે જીત!

મદમસ્ત બનીને, નિત્ય ગાતાં હોય છે પ્રેમી પંખીડાંઓ, પ્રેમી યુગળો, પ્રીતનાં મીઠાં ગીત.

અને તું! કદીક તો આવીને, ક્યારેક તો આવીને, કંઈક તો આવીને કહે કાનોમાં, ઓ મનમિત.

રાધિકાને તડપાવી, મીરાંને રડાવી રડાવી, બનાવી બાવરી તુજ પ્રીતમાં, તું કેવો છે, અને ક્યાંનો દિલજીત?

કાન્હા, શું તને સ્વીકાર છે તારી- મારી બદનામી? શું આમાં છે થોડુંક બિ, આપણું હિત?

ભૂલી જાઉં છું કે તું તો છે બધાંનો, સકળ જગનો; પછી વાંક ક્યાં છે તારો? કદાચ પ્રીતમ, મેં જ એકલીએ કરી છે  પ્રીત!"

Armin Dutia Motashaw

ઉંમર નો તકાજો

યાદશકિત ધીરે ધીરે ઓસરી રહિ છે,
સહનશક્તિ પણ એજ રીતે ઓસરી રહી છે;

ન જાણે હું કેટકેટલું વિસરી રહી છું,
પણ જે વિસરાવું જોઇયે, તે ક્યાં વિસરી રહી છું?

ઉંમર પોતાનો તકાજો કરે છે; તો પણ હું શા કાજ ખટાશમાં મિસરી નાખી રહી છું!

જીવનમાં બેબસ્તા,  એક કડવાશ સતત આવતો જાય છે, શું એને ઘટાડવા  મીસરી કામ આવશે?

શરીરના દરેક અવ્યયમાં દુઃખદર્દ વધી રહ્યાં છે; કામ કરતી નથી કોઇ ઔષદી, કોઇ જીવન કેસરી

માલિક, શું જીવન એક ઘુવડ બની વિતાવવું પડશે ખૂણે બેસી એક; ચપળતા વિસરી?

Armin Dutia Motashaw

I KNOW, I AM STILL ALIVE

As long as I live in your heart; as long as I know, it's throbbing, of you, I am a part; I know, I am still alive.

Your memories tenderly hold my existence; for you to forget me is a constant try; I feel that resistance; that's why I know, I am still alive

Each time you look at my picture, you wish I would, to you talk; when lonely you are, you want me to alongside walk; that's why I know, I am still alive

Your thoughts hold me, they try to me reach; to listen to a reply, to hear me, they beseech, that's why I very well know, I am still alive

You keep saying, "may you progress, n happy be wherever you are"; yet you secretly wish, I wasn't really very far; that's when I most certainly know, I am alive.

AS LONG AS WE LIVE IN SOMEONE'S MEMORY, WE SHOULD KNOW WE ARE TRULY ALIVE.

Armin Dutia Motashaw

On watching Sam Bahadur... (reminds me what I had written on 03 April 2021 for him)

MY WAR HERO

A man of courage and wit, forthright, fearless, indeed very brave

Tackle n handle easily he could, situations important n very grave.

His subordinates many, adored him; because, to pressure he did not cave

This Hero, towards the road to victory against Pakistan, India did pave

A soldier to the core, to fight Her enemies, he was always at the fore

Noble towards the defeated, he treated them well, goes the folks lore.

Undaunted he stood upright even when people in possession, tried to settle a score

Their shameful behavior he tolerated; for he was a soldier to the core.

When APJ visited him at the hospital, and helped solve the salary difference or dispute

Sam regretted, he couldn't, the President of India salute

Charmed he many, including APJ, with his  behavior peculiar n  astute

Sam, may Ahura bless you and keep you in His loving arms, is my prayer mute.

Armin Dutia Motashaw

Plant a seed or a sapling and enjoy watching it grow into a tree

Anar

LOVE gives,
LOVE shares,
LOVE cares.

LOVE is not being selfish or demanding, it is never hurtful; it is understanding the person you LOVE.

Anar