START WINDING UP

Time to return home, said the little voice within, start winding up.

Oh thought I, why am I so late ! stop I must the overflowing cup

So there we go ! said I, to myself, "let's seriously start winding up".

But easy it wasn't; I loved all the things that came popping up!

Which ones do I get rid of? Oh ! felt I now, like a silly puzzled pup.

This is from my college days, n this one, on a trip, I had picked up.

Ah !  and this one, my wonderful, honeymoon memories brings up

Decided I to hang on for a while; I just now can't anything easily give up

It suddenly felt silly, that all life, collected I articles cute, only to wind up !

Then I requested my little voice, let me happy be, I need to cheer up !

Why worry now; when I die, all this I will automatically n most willingly give up

So now, for the moment, postponed I have, to things wind up;

Live I will, a life full of memories fond n good; enjoy it all; n not wind up.

Ready I am for departure any minute, need there is not, at this moment, to wind up.

Armin Dutia Motashaw.

People don't normally care about who you actually are

They check how useful in their lives, to them, you are

To people most, your money, chair and position matter;

If useful to them you are, invitations to you, they scatter.

In your good books to be, try they will, their very best;

Putting you upon a pedestal high, up on a high crest.

Once their job is done, away they move from you; far away

It is entirely commercial; motive based, how long in their life, you stay.

Often after retirement, useless you are to them; merely garbage;

Insult you they may, or sarcastic be; or even show their outrage.

Outcasted you are, or royally ignored; this may hurt you no end

Remember dear readers, you will such  people meet, at every bend.

Armin Dutia Motashaw

મારી મા નું આંચલ

કેવી મીઠી નીંદર આવતી હતી મને, ઓ મા, તારા ખોળે, તારા આંચલમાં

દુનિયાની મને કોઈ પરવાહ કે ફિકર ન હતી, તારા પ્રેમાળ આંચલમાં

તારો સુરીલો કંઠ સુવડાવતો હતો મને, ગાયી લોરી, મીઠી મમતા હતી એ કંઠમાં

મારુ નામ પુકારતી, ત્યારે ટહુકો હતો કોયલ જેવો મીઠો, તારા સુરીલા કંઠમાં

ખવડાવતી પ્રેમથી, તારા હાથનો સ્વાદ હજી હું વાગોલું છું મનમાં મારા

હૂંફ હતી તારા હાથની બેશુમાર; દિવસ રાત આર્શીવાદ આપતા એ, માથે મારા

આંચલ તારું, લાગે વહાલું મને, પ્રેમથી ભરપૂર, તારો સુવાસ છુપાયો છે એમાં

ઘરની હર નાની મોટી ચીજ યાદ અપાવે તારી, જાણે વસી હોય તું એમાં.

Armin Dutia Motashaw

Of no one's misery, be ever I should, a cause.

May I, about this deeply think, taking a pause.

Lord kind, happiness unto others, through me spread.

At least an infectious smile I can give, if I offer cannot bread.

Remember this fact I must all the time, all the way;

That a deed good, with both receiver n doer always does stay.

If cause I misery to another, I too won't be able to keep it at bay.

Sometimes, somewhere I will, it's consequences have to pay.

My actions good, tiny can be, but positive they must stay.

Pain someone's lessen must; each word, that I say.

Grant unto me a boon,o Ahura, soothing should be every word, I say.

As per Karma, help me, to the universe, to my debt repay.

Armin Dutia Motashaw

EASY WAY OUT

Indeed easy it is, for us, to take the easy way out;

Right it is not, to take this easy route; don't you ever this doubt.

Easy it is to slip down in these times bad, specially during a crisis

Even more so, in today's world, filled with so many ugly vices.

Where many flourish, even when they evil & the devil follow

When justice doesn't prevail; & injustice with salt we have to swallow;

Slip then people down; because easy it is, to that easy way take.

O Ahura, hellp us to the correct path take & our way to Heaven make.

Armin Dutia Motashaw

Our India has roads and railways for miles n miles

Through grasslands, plateus, river banks, mountains n isles

Seeds if we plant; n trees grow to avenues form, on roads all main.

If corporates all, big and small, trees do plant n maintain;

An orchard huge, our country can become; hunger surely vanish will.

Then, miles of boulevards n avenues have we can; fruits will all over spill.

Railway lines for miles, can local trees grow, curry leaves, figs, drumsticks, sugar cane.

School children n unemployed youth can them water, to some incentives gain.

Corporates all, Tata, Godrej, Wadia can advertise their name, under "maintained by"

Imagine luscious mangoes, chickoos, guavas, oranges; needn't we then buy

Flowers, fruits, vegetables export we can; also wood we can,  have in ample

Can some corporate come forward, select an area; & at least lay out a sample.

Imagine this beautiful Motherland of ours; loaded with fruit laden trees;

I am a dreamer, but if turns this to reality; we can have oxygen, food, shade n cool breeze.

Armin Dutia Motashaw

પાણી તો આગ બુઝાવે, પણ આં વર્ષા તો આગ લગાડે છે, આં તે કેવો સાવન

રિમઝીમ રિમઝીમ પડતી ફુહાર, તન-મનમાં આગ લગાડે, તરસાવે છે મને સાવન

કોયલના મધુર ગીત, એની કૂક, હૃદય માં મારા, જગાડે એક મીઠી હુક

માનો કહેતી હોય, ઝૂલો ઝૂલવા આવ જલ્દી, બીજું બધું, તું પડતું મુક

પ્રીતમ મારો આવતો નથી, તરસી ગયાં છે નૈન, બની ગયું છે આજે પાછું દિલ બેચેન.

સોહામણી આં ઋતુમાં, આં મસ્ત માહોલમાં , કોઈ ચોરી ગયું મારું ચૈન.

પિયા વિના , એના વિયોગમાં વરસે છે વર્ષા સંગ, આં આંખોથી આંસુ

તારા વિના ન સુર સૂઝે, ન રાગ; બોલ પ્રીતમ આપણે સાવનમાં કેમ ગાશું

આવી જા, આમ ન તરસાવ મને, કહે રાધિકા કાનાહને, ઓ પ્રીતમ પ્યારા,

આવીજા વૃંદાવન પાછો, યાદ કર ગ્વાલ-ગોપીઓને, યાદ કર એ પનઘટ, ઓ કાન્હાઈ મારા.

Armin Dutia Motashaw