પતઝડ માં ખડિયૂ રે પાન

વસંતએ પિરસિયા હતાં જેને જિવદાયક ખાનપાન

વર્ષા એ પ્રેમથી, અનેક વાર એને કરાવિયું હતું સ્નાન

ડાળીથી થઈ અલગ , પતઝડ માં ખડિયૂ રે, એ પાન

થોડા જ દિવસ પહેલા, સુંદર અને ચમકીલો હતો એનો વાણ

એના રૂપનું પણ હતું એને, થોડુ થોડુ ગુમાન, અભિમાન

પણ તેજ હવાઓની થાપટ ખાઇ, વળિયૉ એનો ઘાણ

હવે એક હળવા ઝોંકાથિ ખડી પડીયું આં પતઝડમાં પાન

બસ આમજ માનવ બી કરે છે જવાનિમા રુપ નું ગુમાન;

કરે છે મૌજ મસ્તી, તોફાન, બની બેસે છે અણજાણ

મથે છે મેળવવા કિર્તિ, પૈસો, પ્રથીશ્ટા  અને સનમાન

વૃદ્ધાવસ્તા આવતાજ થઈ જાય છે નિર્બળ, રુપ વિહોણો, બેજાન .

ખડી પડે છે બની એક સુકું બેજાન, પતઝડ નું પાન

આં જ છે માનવનું,  આં રંગ બદલતિ દુનિયામાં સાચું સ્થાન

Armin  Dutia  Motashaw

IF I WERE

IF I were a  squirrel,  bury I would, varied n many a seed.

As a human  being,  a lot we can do to plant trees,  indeed!!!

If I were a butterfly,  cross pollination would be my deed ;

If I were a crow  many  Banyan n Peepal trees I would sow.

Or in some way,  along the coast, all the way,  coconut palms grow

If I were the PM, all along,  every road, trees would be grown in many a row.

Every MP, MLA, tycoon, beaurocrat, should follow suit

No one allowed is, to fell trees, our environment destroy or loot.

Builders destroy trees,  compel them I would, to transplant

Wouldn't it wonderful be, If every man responsibility takes, to trees plant ?

No one ever hungry would remain,  fruits,  vegetables n herbs abundant will be

Wow ! Just Imagine! What a wonderful country ours will, then be!!!

Armin Dutia Motashaw

TO LIVE IN THAT BOMBAY

To live in Bombay was so much fun, wonderful  memories of those days have I .

To see it in this state shabby, with poverty around makes me  cry !

Today there are only people n slums plenty; sores to a beauty loving eye.

Interested in humans are few; people wish to only trade, things sell n buy.

This wasn't what my Bombay used to be; to the place, I would love to fly

It holds memories so many, of childhood; those I wish to hold, till the very day I die

My home, filled with the love of my parents, on  whose laps, even today, I would love to lie

Memories of my favourite aunts, uncles, cousins, friends with vibrations warm; make me cry!

Wish people clear would a slum colony n a lake build; then my Bombay wouldn't be so  dry.

Its greenery destroying are its own keepers,  ***** it is without sweepers; I sigh !

Wake up Mumbaikars, my Bombayites; make it clean, green n serene, to you, plead I.

Armin Dutia Motashaw

કેહવુ છે ઘણુ બધુ, પણ શબ્દ જડતા નથી, દિલ ભરાઇ આયું છે

વ્યથા વધી રહી છે, આંસુ સરી રહ્યા છે, ગળુ ગુંગળાઇ ગયું છે

કોણે કહું મારા દિલની લાગણી, સાંભળવા માટે કોઇ સંવેદનશીલ જિગર રહયું નથી.

રાધા બિચારી, વિરહમાં તારા, રડી પણ ન શકી, વ્યથા એની, એ જ જાને

મીરાં પોતાના દિલનુ દર્દ કહિ ન શકી, ગિરિધર શિદ થઈ ગયો હતો એકદમ  ચુપ ?

મૌન ક્યાં સુધી જાળવી શકીશ, પીડા ક્યાં સુધી સહી શકીશ; વ્યથાના પણ છે અનેક રંગ રુપ,

હું મારી વ્યથા કોણે કહું, જગ પાષાણ હૃદય નુ છે, પત્થર પર  આંસુ કેમ વહાવું

આં પત્થર દિલ દુનિયામાં મને   સાંભળવા, એક  કોમળ હૃદય ક્યાંથી લાવું?

તું સાંભળ મારી વ્યથા કાન દઈ, ઓ કાન્હા, તને સંભળાવવા હું છું બેતાબ, બોલ ક્યારે  આવું?

Armin  Dutia  Motashaw

DEAR  KIDDOS,

O my  cute little kiddos,  so loving and caring; give me please a promise small.

Please do me, your parents, our environment, ourNation n our Earth a favour small;

Our resources natural, running out on us are; in our own little way, let's try to save them all.

Hark, hear, pay heed to my  plea; your parents, teacher's and Bharat  Mata's call.

Remember you have a memory huge, most powerful,  even though you are today tiny n small;

Each time you leave any room, switch off the lights,  fans, AC, TV; we owe this to  Bharat  Mata after all.

If practise this you will daily, soon a habit you will form; which help you will, to stand tall.

Leaking taps kiddos are a sin; promise me, to close them; or to repair them,  a plumber call.

Each time as a gift to your friend, buy a plant small, not  toys or clothes from a mall.

A seed of goodness, a tree  please among your friends, with your example sow; grow soon will, a tree tall.

And most importantly spread this information by constructing bridges, destroying walls.

Armin Dutia Motashaw

MARTYR

Died here he, to save you  and me

Truly a very brave heart, was he

His bones and ashes somewhere here got to be,

May be by his blood, watered was this tree.

Sad, his parents, his wife n siblings couldn't him see.

Miss him all their lives they will,  which you and I don't see.

SALUTE I,  EVERY SHAHEED OF INDIA TODAY ON THIS SHAHEED DAY N EVERYDAY .
JAI HIND,  JAI HIND KI SENA.

Armin Dutia Motashaw

PATRIOTS

Wonder I,  where has that verve,  that desire gone?

Why aren't such honest,  dedicated heroes now born ?

Who will our current history book's pages adorn ?

Armin Dutia Motashaw