Ang hindi magmahal sa sariling wika
Ay higit sa hayop at malansang isda
Ayon sa isang taludtod na isinulat ng ating pambansang bayaning si Gat. Jose Rizal

Sa Luzon, Visayas at sa Mindanao
Wikang Filipino ang katutubong wika ko
Iba-iba man ang mga dayalekto
May ilakano, waray, bikolano at tausug
Wikang Filipino ang siyang gamit ko

Ngunit tila ba nalilimutan na ng mga milenyal
Na ang ating wika'y nararapat na pagyabungin
At bigyang halaga sa pakikipagtalastasan
Hindi ang hayaan at tuluyang iwaglit

Sa sulating pormal nga at mga sanaysay
Hindi nababanaag kung ano ang nais ipahiwatig
Kulang na nga sa mga titik
Mali pa ang baybay
Akala nila sila'y tila mahusay na

Sa mundo natin ngayon
Na makabago at teknolohiya
Tila ang Wikang Filipino'y naisasawalang bahala na
Na dapat sana'y isinasaulo't binibigyang halaga
Upang Wikang katutubo'y maipakilala sa madla

Sa aking lupang tinubuan
Na sinakop ng mga dayuhan noon pa man
Ang una'y mga espanyol na mananakop
Dala daw nila'y kristiyanismo
Upang ipakilala sa ating mga katutubo
Ngunit ang tanging hangarin pala'y manakop at gawing kolonyanismo
Kaya ilang daan taon tayong hawak ng mga ito
Ating mga katutubo walang nagawa kundi ang sumunod at magsawalang-kibo
May ilan ding nagsisipag aklas upang makalaya
Ngunit sa kalauna'y sila'y bigo sapagkat pawang malalakas at makapangyarihan silang mga nilalang
Nariyang si Gat. Jose Rizal na kinulong at binaril sa bagong-bayan
Na tinatawag na natin ngayong (LUNETA/RIZAL PARK)
At si Gat. Andres Bonifacio na hanggang ngayo'y hindi alam kung sino ang pumatay
Ang tanging alam natin sa kanya'y siya ang "Ang Ama ng himagsikan"
Sa kabilang banda'y hindi nagpatinag ang ating mga katutubo
Nagbuo ng mga samahan upang mapag-aralan kung kailan ang tamang panahon para lumaban
Kaya nung dumating na ang tamang panahon upang sila'y magsipag-aklas
Marami ang sa kanila'y naghimaksik upang ang kalayaa'y makamtan
Kaya noong taong Hunyo labing dalawa, isang libo't walong daan, siyam na pu't walo
Nakamtan ng ating mga katutubo ang kalayaan na kanilang pinaglalaban
Sa bahay ni Hen. Emilio Aguinaldo sa Kawit, Kabite
Kanyang iwinagayway ang ating watawat
Sagisag ito ng ating kalayaan sa kamay ng mga mananakop na espanyol
Sa mga nakalipas na taon, tayo'y naging malaya na
Ngunit, ano ba ang kahulugan ng isang malaya?
''Ito ay ang pag-gawa sa isang partikular na bagay ng walang humahadlang o kumokontra sayo at may kakayahan kang kumilos batay sa kung ano ang iyong gusto o nais''
Oo nga't malaya kang gawin ang iyong gusto
Subalit, labag naman ito sa karapatang pantao
At nakapapanakit ka na ng kapwa mo
Marami ang sa ati'y nakakalimot na sa mga paglapastangang ginawa sa ating mga katutubo
Marapat nating pagkatandaan na ang ating kalayaa'y utang natin sa ating mga bayaning nakipaglaban
At ang kalayaa'y dapat igawad sa lahat
Magkaroon ng pantay-pantay na karapatan ang bawat nilalang
Mapa mayaman o mahirap man
Mapa babae o lalaki man
Mapa bata o matanda man
Maging tunay sanang malaya tayong mga pilipino
Hindi lamang sa salita, kundi sa isip at sa ating mga gawa.

Oh kay gandang pagmasdan ang mga patak ng ulan
Tila musika sa pandinig kapag ito'y bumabagsak sa bawat bubungan
Animo nag-aanyayang tayo'y maligo't magtampisaw
Kasabay ng mga bata na masayang naglalaro sa lansangan
Aking naaalala noong ako'y bata pa
Ang lagi kong dalangin, nawa'y bumuhos ang ulan
Upang ako'y maligo't maglaro kasama ng aking mga kaibigan
Hindi alintana kung may kidlat na paparating
Basta't masaya kaming naglalaro sa kabukiran
Noon, masaya na kami kapag umuulan
Dahil hudyat na iyon ng aming paglalaro sa malakas na ulan
At kapag tumigil na, si Ina'y nagluluto ng ginatan
Upang mainitan daw ang aming mga tiyan
Sa paglipas ng henerasyon, nabibilang na sa aking daliri ang mga batang naglalaro sa ulan
Marahil mas ninanais na lamang nilang maglaro at humawak ng gadget kaysa magtampisaw
Ang ilan nama'y takot magkasakit dala ng ulan
Ngunit, kung inyong iisipin ang ulan ay biyaya ng Maykapal
Nakabubuti ito sa ating mga katawan
Kaya laking pasasalamat ko sa Maykapal
Dahil naranasan ko ang maglaro't magtampisaw noong ako'y bata pa
Hindi tulad ngayong henerasyon, na ang tanging ginagawa'y humawak at maglaro ng gadget
Nakakalimutan na ata na sila'y musmos pa lamang upang maranasan ang saya ng kamusmusan

A shot in my head
The pain in my chest
The scars on my skins,
Is equal to my Love for you.

All the hopes are gone
All the memories are lost
But my love for you is still beating with my heart.

There is something missing,
In my head, in my chest, in my skin, in my heart.
That completes my hopes, my memories and Love.
May I call you my Piece, that will make me whole again?

(Credits to my friend Gladys

What is my purpose?
The question that's running through my mind
Everytime I look at the sky
Wonderin' why I am here right now
Some says the very purpose of life is to be happy
But in my own limited experience
Sometimes, I'm afraid to be happy
Because every time I'm happy
Something goes wrong and make me sad

Mahal, miss na kita
Marinig ko lamang ang iyong tinig
Kaba sa aking dibdib ay di maalis
Ngunit sa madalas nating mag-kausap
Kaba'y napalitan ng saya at kilig

Hindi alintana ang takbo ng oras
Basta't masaya tayong nag-uusap
Malamyos **** mga tinig
Na tila nakakapang-akit sa pandinig

Ang mga tawa **** nakakahawa
At ngiti sa iyong mga labi, na kay sarap hagkan
Sa bawat salitang iyong binibitawan
Na parang kay sarap pakinggan
Animo isang ibong umaawit sa kakahuyan

Madalas na pambubully ang iyong nakatutuwaan
Ngunit ako na ma'y nasisiyahan
Kapag ikaw nama'y ginantihan
Madalas ika'y napipikon
Kaya't ninanais pang ika'y asarin
Hanggang sa tuluyan ka nang magtampo

Kaya ika'y aking susuyuin upang ang tampo'y
maalis at tayo'y muling magbabati
Na animo mga batang paslit
Ngayon ika'y tila nagbago na
Buhat nang ika'y saktan nya

Mga ngiti at tawa mo'y unti-unting nawawala
Bagkus napalitan ito ng lungkot at sakit na dulot niya
Mahal, hayaan **** ika'y aking aliwin
Upang ang kalungkutan mo'y mawaglit

Mga ngiti sa iyong labi ay muling bumalik
At mga tawa **** nakaka-miss
Mahal, kung sana'y ako na lang at 'di siya
Hindi ka kailan ma'y luluha
Ako na lang sana at hindi siya.

H-alaga ng buhay
A-y kanyang ipinamalas
P-ag-aaruga't kalinga'y
P-atuloy niyang ipinadarama
Y-akap at halik ang laging niyang
    ibinibigay, ngunit tila


M-arami ang sa ati'y nakakalimot na
     magpasalamat
O- o nga't tayo'y abala sa pang araw-
     araw nating pamumuhay upang
     mabigyan siya ng masaganang
     buhay, ngunit sa
T-uwing siya'y nalulungkot at
    nalulumbay ni
H-indi natin magawang aliwin man
    lang
E-wan kung saan ba siya nagkulang
    upang pasasalamat sa kanya'y hindi
    magawang maisambit man lamang
R-amdam ang pangungulila ng isang
    Inang napagkakaitan ng
    pagmamahal at pasasalamat ng
    isang anak
S-akripisyo'y kanyang iginawad upang
    bigyan tayo ng magandang buhay


D-ugo at laman na sa ati'y kanyang
    ibinigay, kaya
A-ting alalahanin na tayo'y may isang
    Inang handang magmahal at
    magbuwis ng buhay, kaya ngyong
    araw ng mga Ina hayaan **** ika'y
    aming pasalamatan
Y-ou're our Mom who gave US life.


N-atatanging INA, sa
A-ming siyam na magkakapatid na si
N-anay
A-DORACION LOYOLA TIMAJO-
    ARCENAL a.k.a DORY OCAMPO