Κρυος χειμωνας παγωμενη με ειδες
το σωστο ηταν λαθος και τωρα μονη
κοιταζω εναν χιονανθρωπο στο δρομο να λιωνει

Συζητήσεις  που δεν πηγαν πουθενα γιατι ποτε δεν μιλησες
Αυτο το σωμα δεν σταματησε να καιει
και η φωτογραφια στον τοιχο αρχισε να κλαιει...
"το ηξερες" ειπες "θα σ απογοητευσω"

Το μυαλο μου φευγει ψηλά , σε μια ταρατσα
με τα ποδια στον αερα μελανιες στα μπρατσα
ειναι αργα και κοιτάμε την κίνηση
και τοτε μου ρχετε στο μυαλο αυτη η διαφήμιση
κατι ελεγε για αγαπη μα δεν θυμαμαι
σκεφτηκα να σε ρωτησω , μα φοβαμαι...

Σαν απο χαλασμενο ραδιοφωνο σε μια συχνοτητα
παρεμβάλλεται η φωνη  μες το μυαλο μου  εκκωφαντικά μου ψιθυρίζει
"Αν αυτο που λεμε καρδια χτυπαει γι αυτους που αγαπαμε ,
τοτε εσυ εισαι νεκρος εγω ζωντανη και που παμε?"

Μα δεν σε νοιαζε ποτε αν θα βγει αυτο το βελος
σε κοιτουσα δειλα και μου φωναζες τελος
Χιλλιαδες καλωδια μ ακουμπανε βρεγμενη
και η πικρη γευση αυτη στο στομα να μενει  
κλεινω τα ματια και η πορτα ανοιγει
και το χερι ενος χιονανθρωπου με πνιγει...

Τον κοιταζω στα ματια και με καποιον μου μοιαζει
ξαφνικα σε θυμαμαι ποσο εχεις αλλαξει

Στην πυξίδα αυτη ο δεικτης εχει κολλήσει
και ο ηλιος αυτος δεν λεει να δυσει  
Ενα λαθος ειναι παντα μια ωραια ιστορια
μα σ'αυτο το δωματιο δεν υπάρχει καμία.