Konkretong kahon ang tawag Ko sa eskwelahan ninyo, Na puro sikreto, Silaw—dahil sa napakaputi Ninyong mga balat, paa, Malambot, makinis, na halos Binasbasan Ng mga kayumangging kerubin— Ayaw basagin.
Sila, ang taga-tayo ng mga Gusali ninyo, puro pawis. Puro naka-long sleeve, ang Init! Noo nila’y sunog, Kumikilabot, kumaladkad, Kilay itim sunggab ng Araw.
Ngayon, Nakikita ko sila—puro trabaho, Balikat bumabagsak dahil sa Bigat ng mortar, laryo, Ulo baba-taas-yuko na parang Kumakadang sa luad, Tapak kasing bigat ng mga konkretong Tipak—taga-buhat ng mga Pintang maputla.