తెలియని వెలుగులా
తెలవారు కాంతిలా
నా మనసున నిలిచావే
ఎందుకింత దూరం
ఆకాశంలా ఉన్నావు
భూమిని చేసి
నీ పాటికి నువ్వు నవ్వుతు
ఎవ్వరైనా ఇంత భాధ
తాలగలరా ఓ ప్రియా
చుక్కలనే చూస్తూ
నీ పేరుని రాస్తూ
నా ఎదపైన నీ
సంతకం చేస్తున్నాను.
నీ జ్ఞాపకంతో
మనసేమో బరువైనది.
ఈ భారాన్ని మోసేదెలా
నువ్వు లేవనే భాధను ఆపేదెలా
నీ ఆలోచనలతో నాలో
నేనే నరకం చూస్తున్నానే
స్వర్గంలా నన్ను
చేరి కరుణించవా