ప్రేమ నన్ను విడిచిన ధీమా
నీ వల్లే అయ్యాను కోమా
చలనం లేదు మనసుకి
పట్టే లేదు నా మెదడుకి
శోకంలో పడివున్న
సుడిగాలికి పడుతున్న
ఎడారిగా అయ్యిపోతున్న
ఎవ్వరికి అర్ధం కాకున్నా
వసంతం  ఎన్నాళ్లని
వరములు ఏదారని
వెతికేస్తోంది వయసు
నీ కరుణకు వేచున్న
నీ మాటకు దాసోహం అవ్వుతున్న
నీ భదులుకు చూస్తున్న
నీకై అడుగులు వేస్తున్న