Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Jul 14
Ooit heb je spijt
dat valt niet te ontwijken.
*** beter dagen lijken
*** zwaarder je later lijdt.

Laat de klanken mij dragen
naar een plaats waar klinkers
de rechter en de linker
me temidden dagen.
Voer mij geredeneerde waterwijn
en kerken die nooit groener zijn.
Vervoer mij naar die streek
waar penselen landden,
streepten door verguisde stranden
tot verhuisde landen omarmd,
gesloten in twee handen,
zachtjes op de grond gedijd.

Je mag me naar die wegen sjouwen
die ik al zo lang vermijd.
Ik zal er mijn huisje bouven,
er wonen tot een eeuwigheid.
Zelfs al heb ik spijt, dat zal me een worst wezen.
Dat went ook wel. En dan leer ik en dan leef ik en dan kan ik tenminste verder.

26/03/24
Daan
Written by
Daan  Belgium
(Belgium)   
56
 
Please log in to view and add comments on poems