ეცემა რბილად მოწყეტილი ცრემლები გუბეს
მახე დაუგეს, გაეხვია ბადეში სიტყვა,
ძალიან მინდა გავამთელო და ახმაურდეს
თვალები ბროლის (სიჩქარეში რომ გადამიტყდა)

დავდევ ქალაქში მიმოფანტულ იმედის რგოლებს
მალე დამტოვებს ცარიელი ქუჩა და თითქოს
სეტყვა დაიწყო, უთეთრესი მიწა მაგონებს
უმძლავრეს ნათელს, შენმა გულმა მე რომ გამიყო.