დილა გათენდა იასამნისფერ საბანში,
გაფუჭებული კედლები მყრალი წვიმის წვეთებით სველდება და შენი ოთახი ქოთს,
ქოთს ისე, როგორც შენი ცბიერი სული,
რომელსაც ვერ იმორჩილებ.
ძალას შენ ვერ პოულობ , იხრჩობი ნერვების ტალღებში ,
შველას ითხოვ ,
მაგრამ მარტო ხარ,
ეს შენი ცხოვრებაა!
შენ ამას ეგუები,
გაღმა გადიხარ ,
მშვიდობით!..