Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Sep 2022
We waarderen zo die sterren
die we zelf niet willen zijn.
We kijken dagelijks naar de lucht,
naar lichtjes, verbazingwekkend klein.

Waarom?

Mijn nek doet toch al pijn.
Mijn ogen prikken, jeuken
en op mijn rug kan je mini-ruzies steuken.

Die nieuwe stoelen zijn echt ongehoord.
Ik zeg het je
dat is erg-o-nomisch nu niet meer ver-
antwoord.
Als je aandacht maar aan z'n trekken komt.
Daan
Written by
Daan  Belgium
(Belgium)   
107
 
Please log in to view and add comments on poems