Binabaran ng mainit na kapeng barako ang naiwang tutóng sa lumang kaldero, walang panamà ang kaning binudburan ng niyadyad na tabliya sa panlasa ng até at bunso magkasamang nagmimiryenda - matamis na bukayo matamis na ala-ala . . .
Tanyag ang tamis ng sintunis singkom man o lado limot na ang hagupit ng mga Hapones na malulupit ng kahapong ayaw umidlip. Nag-aanyaya ng pag-akyat ang puno ng bitungol, halikayo manibalang pa ang iba ngunit tamang-hinog na pangkulunggo sa mga isipang nahihilo’t nalilito.
Maghapon lamang ang kabataan - mabilis, mabilis na dumaan Orasyon na ngayon, wika ng impô Huwag magpapaabot ng sireno Pag di’y sip-on ang aanihin n'yo!
Opo, opo, Dala-dalang buslô Taglay ang naiwang litrato sa sulok ng isipan, ng balintata-o. Sa lahing hindi sumuko, magkakasama tayo.
Brewed Coffee Poem 13 - 13th in my series "Kapeng Barako" (Brewed Coffee) - focusing mainly on my memories of my childhood in old Lipa City (Philippines); this one has been, in part, inspired by my reminiscence of one of my elder sisters, Ate Malen, as well as other members of our clan.