Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Sep 2020
LA MACCHINA UMANA

Her head
lay at her feet.

A butterfly perched
upon those chiselled lips.

She held a thin slice
of sunlight in her left hand.

The head?

She had got by
without it now

for the past
20 years.

A spider crawled over
her wide open eyes.

Her head looked up
at her imploringly.

But she paid it
no mind.

In time one finds
losing one's head

not the misfortune
it would appear to be.

Time that meaningless
piece of human machinery.

The statue had looked upon
this same scene

for a century or more
and was none the wiser.

Tourists a nuisance
like having lice.

The constant click of cameras
like an itch.

Flowers grew about
the fallen head

giving it a grace
it had not attained in life.

It was grateful
not to be human now.

The sunlight moving
from the left hand to the right.
#LA_MACCHINA_UMANA

Her head

lay at her feet.

A butterfly perched

upon those chiseled lips.

She held a thin slice

of sunlight in her left hand.

The head?

She had got by

without it now

for the past

20 years.

A spider crawled over

her wide open eyes.

Her head looked up

at her imploringly.

But she paid it

no mind.

In time one finds

losing one's head

not the misfortune

it would appear to be.

Time that meaningless

piece of human machinery.

The statue had looked upon

this same scene

for a century or more

and was none the wiser.

Tourists a nuisance

like having lice.

The constant click of cameras

like an itch.

Flowers grew about

the fallen head

giving it a grace

it had not attained in life.

It was grateful

not to be human now.

The sunlight moving

from the left hand to the right.

Donall Dempsey

#இயந்திர_மனிதி

அவள் தலை
அவளது காலடியில் கிடந்தது.
செதுக்கியெடுத்த உதடுகள் மேலே
வண்ணத்துப்பூச்சியொன்று அமர்ந்திருந்தது.
அவள் தன் இடக்கையில்
மெல்லியதொரு சூரிய ஒளிச்சில்லைப் பிடித்திருந்தாள்.
அந்தத் தலை?
அது இல்லாமலேயே
சென்ற இருபது ஆண்டுகளை
இப்போது அவள் கடந்துவிட்டிருந்தாள்.
அவளது விரிந்த கண்கள் மீது
ஒரு சிலந்தி ஊர்கிறது.
கெஞ்சுவது போல
அவளை
அவள் தலை நிமிர்ந்து நோக்கியது.
ஆனால் அவள் அதை
பொருட்படுத்தவில்லை.
ஒருவர் தன் தலையை இழப்பது
தோன்றுவதைப் போல
அத்தனை துரதிர்ஷ்டமல்ல
என்பது காலப்போக்கில் தெரிகிறது.
காலம்
மனித இயந்திரத்தின்
அர்த்தமற்றதொரு பகுதி.
ஒரு நூற்றாண்டு
அல்லது அதற்கும் மேலாக
இதே காட்சியையே
பார்த்திருந்தாலும்
அச்சிலையின்
அறிவில் ஏதும் மாற்றமில்லை.
சுற்றுலாப் பயணிகள்
ஒரு தொல்லை,
பேன்களைப் போல.
ஓயாத கேமரா க்ளிக்குகள்
ஒரு அரிப்பு போல.
தன் ஆயுட்காலத்தில்
அடையாததொரு எழிலை
விழுந்து கிடந்த தலையைச்
சுற்றி வளர்ந்த மலர்கள் தந்தன.
இப்போது,
தான் ஒரு மனிதப்பிறவியாக
இல்லாததற்கு
அது நன்றியுடையதாக இருந்தது.
சூரிய ஒளி
இடது கையிலிருந்து
வலதுகைக்குச்
சென்று கொண்டிருக்கிறது.

~ஸ்ரீ 07:45 :: 25.09.2019 :: மயிலை

After many days, I am very happy to present you this English poem 'La Masina Umana' written by a wonderful contemporary poet friend #Donal _ Tempsi with its Tamil language transformation. My heartfelt thanks to #Karkuzhali _ Sridhar who was a great help for this effort.
Donall Dempsey
Written by
Donall Dempsey  Guildford
(Guildford)   
55
   Thomas W Case
Please log in to view and add comments on poems