მე ვეზიარე შენს უფრთო ფრენას
და ვუპასუხე ჩემს სიმარტოვეს,
კვლავ გავიწირე ვლეწავ განგებას,
გუშინ გიპოვე დღეს მიმატოვე.

გზებია ფართო და ამ სიფართეს
ლოდინი შავი ჩაყლაპავს თეთრად
და შემოდგომის ახალ იარებს
ვინ მომიშუშებს ვიცოდე ნეტავ...

გადის დღეები, გულს ადევს ჟანგი
სიცივეს ღვიძავს და კვდება სითბო,
მითხარი, გრძნობად თუ გავასმაგდი
დეკემბერს ქარად ვის მივაკითხო?

თუ კოსმოსია გადასალახი,
იქნებ კომეტად გადამიფრინო?!
და შორეული მითხრა სალამი
ოღოდ ნახვამდის არასდროს ნინო...