Πάμε πίσω τότε που ήταν πιο απλά να πίνουμε καφέ στα σοκάκια της Αθήνας με ωραία φορέματα και μαντήλια στα μαλλιά. Να χαιρετάμε τα ωραία παλικάρια. Είναι ευτυχία να περπατάμε με τον αέρα παρέα ανάμεσα στα μαλλιά μας. Ανεμίζει το άσπρο σεντόνι στην καλοκαιρινή μέρα του Σαββάτου να μυρίζει η λεβάντα που βάζει η μαμά. Μα πόσες ευτυχίες να υπάρχουν μέσα σε μια ζωή? Η πρώτη μέρα που γνωρίζεις τον έρωτα σου. Όταν γελάς με την φίλη σου που ξέρεις, από πάντα. Είναι πολλές μα εύκολα τις χάνεις και δύσκολα τις βρίσκεις. Δεν ξέρεις πότε που βρίσκεται η επόμενη και μάντεψε, ούτε θα μάθεις. Για αυτό αγάπησε την μέρα σου σαν να ήταν η τελευταία μπουκιά από το αγαπημένο σου φαγητό.