esmer gecenin beyaz dişlerine uğruyorum köfte dudakların harlem soluduğu melodiyle kemanın acı feryadı zurna tesellisinde gecekondu bacasından atmosfere karışırken mutfaktan yayılan kızartma kokusuna koşuyor kıçı açık, sümüğü şelale yalın ayak çocuklar
sivri sineklerin asayiş iplemediği günün ardından mahallede yeni bir renk cümbüşü yıldızlara karışıyor
bir köşede oturmuş beyin objektifimden kareler çekip anı ambarına atarken sigaranın külünü dökmeden içen dişleri olmayan kadının kahkasından dağılan mutluluk enerjisi bir çok porselen yaşamı egale ediyor
yemekten sonra asmalı kamelyadan gelen anason kokuları rio karnavalının başlayacağını işaret ediyor beline şal bağlamış süt beyaz kızların 9/8 dansları kalça okyanusları dalgalandırırken kıvrımların dip yaptığı dairesel figürlerde büyüdüğümü hissediyorum
ve uyku damlacıkları yatağa sızan çocukların gözlerinden balonlar uçuruyor sabaha tutmak için harçlığın rengarenk gözlerinden