Sa likod ng mga tawa at ngiti kong to,
Hindi nyo alam ang lungkot na tinatago ko.
Nagpapanggap sa abot ng aking makakaya,
Pero kelan nga ba ko makakalaya? Makakalaya sa pagpapanggap na to, At mapakita ang totoong ako.
Baka isang araw magulat kayo,
Kapag ako ay lumayo.
Gusto ng huminto,
Sa aking matinding pagtago.
Ngunit pag ako'y tuluyan ng bumitaw, Asahan nyo ang aking luhang umaapaw.
Hindi na kaya ang bigat na dala, Siguro oras na para magpahinga.