Mahal ko'y ubod ng ganda
Dikit na nakakagiliw sinuman makakita
At nang minsan lumapit at nagpakilala
Sinunggaban ako't niyakap niya

Kulang lang kami'y maghalikan
Sa aming mahabang pagtitinginan
Dubdob na kay laki
ng silakbo ng pag-iibig

Ngunit nang makadaan
Sa isang maliit na pamilihan
Nakita ko na may ibang kalampungan
Nanibugho ako nang umuulan

Sa pag uwi ng bahay
Dahan dahan na humimlay
Sa higaang yari sa kawayan
At tirahan na parang sa ihip ng hangin ay matatangay

May saysay pa ba ang pagluha?
Kahit wala man, patunay pa rin na ako'y umiibig na
Totoo man ang nararamdaman
Ano ang aking maipagmamayabang

Talagang daig nga ng mayaman ang mahirap
Sa isip, salita at sa gawa
O sadyang may katumbas na ang bawat bagay
Para ang pagmamahal din ay mabili't maagaw

Iisipin ko na lang na  ito'y para rin sa kapakanan niya
Di na lilingon o magkikita
Sana'y balang araw malaman niya
Na ako'y di hamak na isang tao
Kapag umiibig na