Unang nakilala sa Araling Panlipunan Sa mga libro’t **** na siya’y ipinangaral ‘Sang simpleng maybahay na tanghal ng kasaysayan Babaeng sinipa diktaduryang pinairal…
Sa kanyang panahon, ako’y ‘lang malay na musmos Pulitika, bansa – ano’ng pakialam ko diyan? Sa unting pagkagulang naunawaang lubos Bansang hinayupak, pulitika’y pandirian!
Saksi kung paano ang mga hayok na tao Na parang tubig ang kapangyarihang inuhaw Lalo na yung mga sa trono ay nakaupo Daig pa ang mga busabos na magnanakaw!
Mga namulatang pagluklok sa sinadlakan Ng mga itinuring na pinuno ng bansa Bahid ng anomalya’t ano pang karumihan Maliban sa isa na dapat ipagdakila.
Ang nasabing pagluklok ipinagmalaki Maging ibang bansa’y hinuwaran, itinulad Ang Lakas ng Bayan nating ipinagpunyagi Nagpanumbalik sa demokrasyang hinahangad.
Iyon ay dahil sa isang babaeng tumayo Siya’y sagisag ng pag-asa’t demokrasya Mapayapa’t malinis na inakyat ang trono Hanggang kailan ang diktadurya kung siya ay wala?
At kahit wala na sa luklukang hinantungan Nagsilbing halimbawa na nagmahal sa bansa Nasilayan kong dinamayan niya’t kinalaban Isa ring sa Pilipinas ngayon ay nagrereyna.
Sa kanyang paglisan sa mundong pinaglipasan ‘Di dapat kalimutan Dangal ng Pilipino Itatak sa kasaysayan simple niyang pangalan Corazon C. Aquino…Mahalagang Pangulo.
-08/05/09 (Dumarao) *written this day of Pres. Cory Aquino’s burial