Και προσεύχομαι στο Θεό να έχει έλεος πάνω μου M.Π
Είμαι μαζί του η πόλη δεν είναι τόσο κρύα. Ο χρόνος είναι ένα παιχνίδι, για παιδιά και εραστές, Το διάστημα γεμίζει με το παιχνίδι των αστεριών.
Μετακινιούνται τα σώματα ανάμεσα σε τόπους, να βρούμε μια φιλόξενη γωνιά, για την γύμνια τους, ένα χώρο ειρηνικό.
Συλλέγω λουλούδια, χαρτί, για μένα., «γράφε» διατάζω. Χαμογελούσα καθώς περπατούσα έχοντας μέσα στα ματιά, τα πρόσωπα .της νύχτας
Πόσο εύκολος είναι ο χειμώνας, όταν αγαπάς. Όχι η αγάπη της διπλανής πόρτας, ή μια ουτοπία της νοσταλγίας, ή το έντομο, που πετάει γύρω απ’ την μύτη με θόρυβο, και κανείς δεν το αδράχνει.
Για αυτόν τον καλοσυνάτο χειμώνα, αιτία, είναι μια αγάπη που συνορεύει με το τίποτα*.